نوه گوهرشاد؛ بنیان گذار نقاره نوازی
سنت نقاره نوازی یکی از آئین‌های دیرینه حرم مطهر رضوی است که بر اساس اسناد رسمی موجود در مرکز اسناد و نسخ خطی کشور به 557 سال پیش باز می‌گردد.
نقاره نوازی در آستان قدس رضوی، از اواسط قرن نهم هجری قمری شروع شد. میرزا ابوالقاسم بایر، نوه گوهرشاد در سال 860 هجری قمری مصادف با 835 هجری خورشیدی در سفری که به مشهد مقدس داشت، دستور داد در باغ حرم نقاره بنوازند.
از آن به بعد تاکنون در ادوار مختلف نقاره نوازی در حرم رضوی ادامه داشته و اسناد به جای مانده از دوره‌های مختلف حکایت از استمرار این آئین دارد و از آن به عنوان یکی از خدمت‌های معمول آستان قدس رضوی یاد می‌کند.

البته از سال 1312 تا 1320 هجری قمری به دستور رضاخان پهلوی، نقاره خانه حضرت تعطیل شد که از این دوره به عنوان تنها تعطیلی نقاره خانه در ایامی به جز محرم و صفر یاد می‌کنند.