« امام صبح فردا در تهران است » تیتر روزنامه کیهان در 11 بهمن 1357 خبر از بازگشت امام و استقبال میلیونها نفر از رهبران در تبعید انقلاب می دهد. همه جا موجی از انتظار دیده می شود، روحانیون در مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند و چند تن از آنان به سخنرانی می پردازند. دانشجویان از گروه های مختلف مبارز و چریکی مشغول طرح و برنامه ریزی هستند . شعار « وای به حالت بختیار اگر امام فردا نیاد » حالا جایگزین شعار « وای به روزی که مسلح شویم » شده است. برخی دانشجویان در گوشه ای مشغول آموزش فعالیت های چریکی و راه های مقابله با ماموران هستند .

اتباع کشورهای امریکا ، شوروی و ژاپن در حال خروجند و شهرها در انتظار دیدار فردی که از آبان 43 تا بهمن 57 در تبعید به سر برد و مبارزه خود را با پخش اعلامیه و نوارکاست در بین مردم ادامه داد .

کمیته استقبال از امام خمینی(ره) که برای برنامه ریزی مراسم استقبال و حفظ جان امام خمینی(ره) تشکیل شده است تصمیم دارد با تشریفات خاصی از امام استقبال و خیابان ها را چراغانی کند، امام اما پیام داده است  : « من یک طلبه‌ام ، تشریفات را کم کنید » .

مسیر حرکت امام از فرودگاه تا بهشت زهرا اعلام شده و قرار است امام خمینی(ره) در برابر دانشگاه و در بهشت زهرا سخنرانی کنند.

روزنامه ها خبر از از پخش مراسم استقبال امام از رادیو و تلویزیون و آرایش گروه ها مقارن با ورود امام می دهند ، آیت الله طالقانی در پیامی از ارتشیان درخواست کرده است : «  براداران ارتشی به روی مردم تیغ نگشایید » .

جمع زیادی از شیعیان لبنان با ارسال نامه‌ای به مراجع قم اعلام کردند حاضرند در کنار ملت ایران با رژیم پهلوی مبارزه کنند و در این راه به شهادت برسند.

شهرها در جوش و خروشند و همگان به آینده تازه ای چشم دارند که فرود هواپیمای امام به مهرآباد آن را نوید می دهد.

10 بهمن ماه 1357

فرودگاه های كشور بازگشايی شد و آمريكايی هايی كه تا آن روز موفق به خروج از ايران نشده بودند، برای رفتن

با پروازهای منظم هواپيماهای نظامی امريكا از هم پيشی می گرفتند. در حالی كه تعداد روحانيون متحصن در

دانشگاه به دو هزار نفر رسيده بود و كشور در اوج تظاهرات خشونت آميزی قرار داشت. بختيار در يكی از مصاحبه‌

هايش اصول برنامه‌های آينده‌ خود را شرح داد.

عکس زیر روزنامه کیهان و اطلاعات در 10 بهمن ماه 57 است

قتل‌عام ۸ بهمن۵۷ به‌دستور آمریکا

« قبل از انقلاب، در دوران حرکت عظیم مردمی -حالا ماجراهای هفدهم شهریور و کشتار مردم و این مسائل که خب همه به‌وسیله‌ی دولت دست‌نشانده‌ی آمریکا انجام گرفت، به جای خود- در هشتم بهمن، یعنی چند روز قبل از ورود امام به داخل کشور، در همین خیابانهای تهران، همین خیابان انقلاب، مردم اجتماع کرده بودند؛ ژنرال هایزر که فرستاده‌ی آمریکا بود و به ایران آمد برای اینکه شاید بتواند یک‌جوری از دست انقلاب رژیم را نجات بدهد و حفظ بکند، او در خاطرات خودش مینویسد -اینها اسناد تاریخی است- و میگوید من به ژنرال قره‌باغی گفتم که در مواجهه‌ی با مردم لوله‌ی تفنگهایتان را پایین بیاورید؛ یعنی مردم را بکُشید، تیر هوایی بیخودی در نکنید، مردم را قتل عام کنید. اینها هم همین کار را کردند، لوله‌ی تفنگها را پایین آوردند، عدّه‌ای جوان و نوجوان کشته شدند ولی جمعیّت عقب نرفت. هایزر میگوید؛ قره‌باغی بعد آمد به من گفت که این تدبیر تو فایده‌ای نکرد، مردم عقب نرفتند، آن‌وقت هایزر میگوید من دیدم این ژنرال‌های شاه چقدر کودکانه فکر میکنند؛ یعنی باید ادامه میدادند، باید مرتّب میکُشتند. ببینید این رژیمِ دست‌نشانده بود. ژنرال آمریکایی دستور قتل‌عام هم‌وطنان را به ارتشبد ایرانی میدهد و این به دستور او و به توصیه‌ی او عمل میکند و چون فایده‌ای ندارد، میرود به او میگوید فایده‌ای ندارد؛ او هم میگوید اینها بچّه‌اند، اینها کودکانه فکر میکنند. این، ماحصل و خلاصه‌ی حکومت پهلوی در ایران است.آمریکایی‌ها این‌جوری با ما شروع کردند؛ با انقلاب این‌جوری شروع کردند. بعد هم در طول این مدّت هرچه توانستند توطئه کردند.»

بیانات در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان، ۱۳۹۴/۰۸/۱۲

خرداد 1357 در حالى فرا مى رسد که سرتاسر ایران، یکپارچه خون و آتش است و مردم با فریادهاى «تا شاه کفن نشود، این وطن، وطن نشود»، سرنگونى رژیم شاه را خواستارند. شرق و غرب هنوز از شاه حمایت مى کنند. رژیم بعث عراق، امام خمینى (س) را در فشار قرار داده و آمدورفت ایشان را زیر نظر دارد. به رهبر انقلاب اخطار مى شود که از ادامۀ برنامه هاى سیاسى خود، منصرف شود، سالگرد فاجعۀ خونین 15/خرداد/1342 فرا مى رسد و زمینه اى مناسب فراهم مى آید تا امام بیاناتى تاریخى ایراد فرمایند و دگربار، روح انقلاب در مردم این سرزمین بدمند.

امام در مسجد شیخ انصارى نجف اشرف، در حضور صدها تن از طلاب و محصلان حوزۀ علمیه، نطقى کوبنده ایراد مى کنند. ایشان، ابتدا به مقایسۀ حکام مغول با رژیم شاه و تشریح خلاف کاریها و مفاسد آن پرداختند و آنگاه با اشاره به یوم اللّه 15 خرداد، سیاست اعطاى آزادى فرمایشى از سوى رژیم را حیله اى براى نجات رژیم برشمرده و آمریکا را مجرم واقعى دانستند و در این مورد فرمودند: «همۀ گرفتارى که ما داریم از دست امریکا داریم… مجرم دست دوم ـ مجرم دست اول عبارت از امریکاست ـ مجرم دست دوم عبارت از این شاه است.»

امام خمینى (س) در بخشى دیگر از سخنان خود، با اشاره به خیالبافى هاى شاه در رسیدن به دروازۀ تمدن بزرگ، به تفصیل نمونه هایى از غارت منابع ملى ایران بدست غربیها و آمریکا و اسرائیل، ونتیجه اش که فقر و تنگدستى اکثریت ملت باشد، برشمردند. امام در تجلیل از 15/خرداد/1342 فرمودند: «ملت ایران نباید این 15 خرداد را از یاد ببرند. این 15 خرداد باید زنده بماند.»

پرهیز از تفرقه، محور دیگر سخنان رهبر انقلاب است که مى فرمایند: «تکلیف الهى است، باید با هم باشید… اگر مسلمین ید واحد باشند، کسى نمى تواند مقابل این جمعیت قیام کند؛ هیچ غلطى نمى توانند بکنند.»

امام، با اشاره به مواضع و سخنان سازشکارانۀ برخى از سیاستمداران و رهبران مذهبى، فرمودند: «باید انگشت روى جانى بگذارند؛ اگر مى شود به صراحت، اگر نمى شود با تلویح؛ و اگر هم نمى شود، جنایت را به کس دیگر متوجه نکنند؛… اگر شما در نوشتۀ یک حزبى دیدید که از آن بیرون مى آید که ما قانون اساسى را مى خواهیم، به طور مطلق این را گفتن، معنایش این است که ایشان باید باشد. این خیانت است.»

این، آخرین سخنرانى امام در نجف اشرف بود. درسهاى حوزۀ نجف به مناسبت فرا رسیدن تابستان تعطیل شد، از این رو سخنرانى حاضر، آخرین سخنرانى امام در نجف اشرف است و پس از آن تا زمان هجرت به پاریس، اعلامیه هاى حضرت امام و تدابیر ایشان مبارزه را رهبرى و انقلابیون را تغذیه مى کرد.

منبع: کوثر، ج1، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص 387-391

آيت‌الله سيد محمد حسينی بهشتی

سيد محمد حسين بهشتي دوم آبان ماه 1307 در محله‌ی لُنبان اصفهان و در خانواده‌ای روحانی متولد شد. تحصيلات خود را در زادگاهش آغاز كرد، اما به شوق فراگيری علوم دينی، دبيرستان را نيمه تمام رها كرد و به مدرسه‌ي علميه صدر اصفهان رفت و همزمان زبان انگليسي را نيز آموخت. سپس به قم رفت و درس خود را نزد اساتيدي چون آيت الله بروجردي و حضرت امام خميني (ره) ادامه داد و همزمان ديپلم متوسطه را نيز گرفت و در دانشكده‌ی علوم معقول و منقول دانشگاه تهران پذيرفته شد. وي در سال 1330 گرفت و براي تحصيل و تدريس به قم بازگشت. او به عنوان دبير زبان انگليسي در دبيرستان حكيم نظامي قم مشغول به كار شد و همزمان به عنوان شاگرد در كلاس‌های علامه‌‌طباطبايی شركت كرد. دكتر بهشتي به منظور ايجاد مركزي فرهنگي براي ترويج افكار اسلامي به همراهي آيت‌الله مطهري و چند تن ديگر، دبيرستان دين و دانش را تاسيس كرد كه اداره‌ي آن تا سال 1342 به طور مستقيم برعهده‌ي خود وي بود.
در سال 1342 به پيشنهاد شوراي مركزي، امام خميني يك گروه چهار نفري را به عنوان شوراي سياسي و فقهي تعيين كردند كه عبارت بودند از : دكتر بهشتي، استاد مطهري، انواري و مولايي.
با هجرت امام (ره) به پاريس، دكتر بهشتي نيز به آنجا رفت و از سوي رهبر انقلاب براي عضويت در هسته‌ي مركزي شوراي انقلاب به همراهی آيت‌الله مطهری، آيت‌الله هاشمی رفسنجانی، آيت‌الله موسوي اردبيلي و دكتر باهنر انتخاب شد.
چندي بعد، آيت‌الله مهدوي كني، مهندس بازرگان، دكتر سحابي و آيت الله خامنه‌اي نيز به اين شورا پيوستند. پس از پيروزي انقلاب او به عضويت مجلس خبرگان انتخاب شد و نقش مهمي در تدوين قانون اساسي جمهوري اسلامي ايفا كرد. بعدها با رسميت يافتن حزب جمهوري اسلامي دبير كلي آن را برعهده گرفت و در اسفندماه 1358 به رياست ديوان عالي كشور منصوب شد و تا پايان عمر اين سمت را بر عهده داشت. سرانجام در هفتم تيرماه 1360 در انفجار ساختمان حزب جمهوري اسلامي به دست منافقين به همراه هفتاد و دو نفر از ياران خود به شهادت رسيد.

روزشمار انقلاب اسلامی: مهمترین اتفاقات روز 14 بهمن 57

1-تعیین اعضای شورای انقلاب از سوی امام خمینی

2-امام: دولت را بزودی معرفی خواهم کرد

3-امام‌خمینی در سخنرانی در مدرسه علوی بر لزوم ادامه مبارزه تا سقوط رژیم ﺗأکید کردند و به ارتش پیام دادند به ملت بپیوندد.

4-امام‌خمینی در جمع همافران نیروی هوایی به دولت بختیار هشدار دادند که کنار برود.

5-سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد اظهارات ضدآمریکایی امام‌خمینی به‌هنگام ورود به تهران هیچ تغییری در مواضع

آمریکا نسبت به ایران نداده است.

6-به گزارش خبرگزاری رویتر دولت اسرائیل نسبت به بازگشت امام‌خمینی شدیداً اظهار نگرانی کرد.امام خمینی :ملاقات با بختیار

را در صورتی می پذیرم که استعفا دهد -

7-انقلاب ایران به کشورهای عرب سرایت کرد

8-بختیار: اوضاع امروز نتیجه 25 سال دیکتاتوری شاه است

9-شهردار تهران استعفای خود را به امام خمینی تسلیم کرد

10-ارتشبد “فریدون جم “که از پذیرش پیشنهاد بختیار برای احراز سمت وزارت جنگ خودداری کرد، گفت :بدون تفاهم ارتش با

رهبران مذهبی، امکان ندارد بتوان بر بحران جاری در ایران غلبه کرد.

11-"انورسادات” رئیس ‌جمهور مصر در اجلاس حزب ناسیونال دمکرات مصر گفت :اجازه نخواهیم داد حکومتی مبنی بر امتزاج

مذهب و سیاست مانند آنچه که در ایران روی داد، در مصر شکل بگیرد.

12-امام ‌‌خمینی: دولت فعلی غاصب و غیرقانونی است و باید کنار رود. افراد ارتش فرزندان ما هستند و باید به دامان ملت باز گردند.

13-ژنرال” هایزر” آمریکائی که یک ماه پیش برای واداشتن ارتش به حمایت از” بختیار” و بررسی زمینه‌های کودتا در

ایران پس از خروج شاه به تهران آمده بود، متعاقب ورود “امام خمینی"(ره) به کشور مأیوسانه از ایران خارج شد.

http://www.shahrevarzesh.ir

در تمام كشور مردم به اعتصاب عمومي دست زده‌اند. كاركنان ادارات و وزارتخانه‌های مختلف، وزيران

و مديران دولت را به محل كار خود راه نمی‌دهند. جواد شهرستانی، شهردار وقت تهران، به ديدار امام مي‌

رود و استعفانامه‌اش را به ايشان تسليم مي‌كند و البته دوباره از سوی امام شهردار مي‌شود. بختيار از انتشار

اين خبر و احتمال اين‌كه سرمشق ديگر زير دستانش قرار گيرد به شدت مي‌ترسد و طي يك مصاحبه شروع

به ناسزاگويی به جواد شهرستانی مي‌كند و ساير كارمندان و مسئولان دولت خويش را تهديد مي‌كند. با همه‌ی

اين‌ها شهردار تهران، تنها كسي نبود كه به مدرسه‌ی علوی(محل سكونت امام) روی آورد.

از بامداد و اولین ساعات آزادی عبور و مرور، هزاران هزار زن و مرد به سوی مدرسه علویرفتند

تا رهبر از تبعید برگشته و پیروز خود را ملاقات كنند. آن‌ها مشتاقانه منتظر لحظه ای بودندكه او را

ایستاده پشت پنجره‌ای ببینند كه برایشان دست تكان می‌داد. و دیوار كوچه پشت مجلس، پربود از جمله

ها و پلاكاردهایی نظیر «زیارت قبول» و «بایك بار زیارت امام این توفیق را به دیگران هم بدهید».

حیاط مدرسه هر دم از جمعیت پر و خالی می شد و این موج ، لحظه ای از حركت باز نمی ایستاد. در

حالی كه همه چشم و گوش به مدرسه علوی داشتند، بختیار هنوز هم سرگرم مصاحبه‌هایش بود.

او درباره‌ی تشكیل دولت موقت توسط امام گفت: «اگر او می خواهد چنین دولتی در شهر مقدس قم تشكیل

دهد اجازه خواهم داد. این جذاب خواهد بود ما واتیكان كوچك خود را خواهیم داشت، اما به طور جدی می‌

گویم به آیت الله خمینی(ره) اجازه تشكیل یك دولت واقعی را نخواهم داد. او نیز ایراد می‌داند.»

تظاهرات و درگیری همچنان در شهرهای كشور ادامه داشت. شهرهای سمنان و تربت جام در این روز

عزادار شهیدان خود بودند.

ملت ایران با الهام از هدایت های امام راحل با

ایمان واراده وهوشیای خود گردنه های دشوار

را پشت یرگذاشتند وبه موفقیت های در خشان دست یلفتند