و) تكیه بر سادهنویسی و رواننویسی
شیوانویسی و تكیه بر ظرافتهای قلمی و آفرینشهای ادبی بر جاذبه قلم میافزاید و آنگونه نوشتهها، خوانندگان خاص خود را دارند، اما یكی از عقبههایی كه باید از آن گذشت، «دشوارنویسی» است. باید بپذیریم كه «رواننویسی» یك هنر است، همانگونه كه آسان و روان حرف زدن یك مهارت به شمار میرود. اگر سنگینی قلم سبب گریختن و فاصله گرفتن خوانندگان از تألیفات و مقالات نویسنده شود، خسارت بزرگی است.
برای سادهنویسی هم تمرین لازم است. خواندن كتاب قصه با توجه به ادبیات كودكان و نوجوانان به این مسئله كمك میكند. انس بیشتر با مردم و همزبانی با عموم نیز باعث دستیابی به قلم و بیانی روان میشود. میتوان متون كهن را به صورت ساده و روان بازنویسی كرد تا تمرینی برای این كار باشد. در حقیقت، سادهنویسی گامی است برای نزدیك شدن به مخاطبان و همراه كردن آنان با نویسنده.