ﻫ) موضوعیابی
پس از آشنایی با رموز قلم و تجربهاندوزی، نوبت به یافتن موضوع (سوژه) نگارش میرسد. در این مرحله، یافتن موضوع مهم است و در گامهای بعدی، تشخیص اولویتهای نگارشی. آنچه به آدمی در این زمینه مدد میرساند، شناخت او از جهان پیرامون خود، كمبودهای موجود و نیازهای جامعه است. هر چه این معرفت، دقیقتر و گستردهتر باشد، نویسنده بهتر میتواند تشخیص دهد كه چه بنویسد و كدام موضوع را در اولویت قرار دهد.
بسیارند كسانی كه وقت بسیاری صرف نوشتن موضوعی میكنند كه مخاطب چندانی ندارد یا كمبودی را پر نمیكند یا اینكه مسائل، دست چندم، غیر ضروری و بیفایده است. زمانشناسی، نیازشناسی، مخاطبشناسی، موضوعشناسی و بهروز بودن اطلاعات سبب میشود نویسنده در انتخاب موضوع دچار سردرگمی نشود. حضور در متن جامعه و انس و تماس با قشرهای مختلف به ویژه آنان كه اهل مطالعه و كتابخوانیاند، همصحبت شدن با جوانان، آگاهی از پرسشهای ذهنی نسل امروز و سر زدن به محتوای نشریات، كتابها، روزنامه و تولیدات ناشران، این شناخت را تقویت میكند.