وفات حضرت خديجه ماه رمضان سال دهم بعثت

در ماه مبارک رمضان سال دهم بعثت‏خديجه بانوي فداکار و همسر بي نهايت

مهربان حضرت رسول (صلي الله عليه و آله) در روز دهم به سن شصت و پنج‏

سالگي از دنيا رفت، و پيامبر (صلي الله عليه و آله) او را با دست مبارک خويش

در حجون مکه (قبرستان ابو طالب) به خاک سپرد، و حزن در گذشت او پيامبر

(صلي الله عليه و آله) را بسيار محزون ساخت که پيامبر (صلي الله عليه و آله)

سال درگذشت‏حضرت خديجه را «عام الحزن‏» سال اندوه نام نهاده، بلي خديجه

همسر بي همتاي پيامبر (صلي الله عليه و آله) بانوئي که از ثروت او اسلام رونق

يافت و پشت پيامبر (صلي الله عليه و آله) راست‏شد، بايد سال درگذشتش را «عام

الحزن‏» نام نهاد و مصيبت پيامبر (صلي الله عليه و آله) شدت گرفت، زيرا که پيامبر

(صلي الله عليه و آله) مادر شايسته دخترش زهراي مرضيه را از دست داده و ياري

همچون خديجه را هرگز به دست نخواهد آورد. 1

به خدا سوگند بهتر از خديجه را خدا به من عوض نداده

عايشه گفت پيامبر (صلي الله عليه و آله) از خانه بيرون نمي‏رفت مگر آنکه خديجه سلام الله

عليها را ياد مي‏کرد، و بر او به خوبي و نيکي مدح و ثنا مي‏نمود، روزي از روزها غيرت

مرا فرا گرفت، گفتم: او پيره زني بيش نبود، و خدا بهتر از او را به شما عوض داده است،

پيامبر (صلي الله عليه و آله) غضبناک شد، به طوري که موي جلوي سرش از غضب تکان

مي‏خورد سپس فرمود: نه به خدا قسم بهتر از او را خدا به من عوض نداده، او به من ايمان

آورد هنگامي که مردم کافر بودند، و تصديق کرد مرا، هنگامي که مردم مرا تکذيب مي‏کردند

و در اموال خود با من مواسات کرد، وقتي مردم مرا محروم ساختند، و از او فرزنداني خدا

روزي من کرد که از زنان ديگر محروم فرمود، «يعني خدا فاطمه را از او به من عنايت فرمود» 2