وداع جانکاه با ماه رمضان

 

 

 

بدرود اى بزرگ‏ترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا .

 

بدرود اى گرامى‏ترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روزها و ساعتها .

 

بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند .

 

بدرود اى یار و قرینى که چون باشى، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت

رنج افزا شود. اى مایه امید ما که دوریت براى ما بس دردناک است .

 

بدرود اى همدم ما که چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت

وحشت خیز است و تألم افزاى .

 

بدرود اى همسایه‏اى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان .

 

بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبى که راههاى

نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى .

 

بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است

آن که حرمت تو نگه داشت.

 

بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیبها که پوشیده داشتى.

 

بدورد که درنگ تو براى گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.

 

بدرود اى ماهى که هیچ ماه دیگر را توان همسرى با تو نیست.

 

بدرود اى ماهى که تا تو بودى، امن و سلامت بود.

 

بدرود اى آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.

 

بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدى و ما را از آلودگى‏هاى گناه شست و شو دادى.

 

بدرود که به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داریم و نه از روزه‏ات ملالتى در خاطر.

 

بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.

 

بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.

 

بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.

 

بدرود که دیروز که در میان ما بودى آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهى

رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.

 

بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده‏ایم. و بر آن برکات

که پیش از این ما را داده بودى و اینک از کفش داده‏ایم.