عجیب است که بعضی از افراد نمی­ توانند میان «شهوت»و«رأفت» فرق بگذارند.

خیـال کرده­ اند که آن چیـزی که زوجیـن را به یک­دیگر پیـوند می­ دهد منحصراً طمع و

شهوت است، حس استخدام و بهره­ برداری است، همان چیزی است که انسان را با

مأکولات و مشروبات و ملبوسات و مرکوبات پیوند می­ دهد.

اینها نمی­ دانند که در خلقت و طبیعت، علاوه بر خودخواهی و منفعت­ طلبی، علایق

دیگریهم هست. آن علایق ناشی از خودخواهی نیست، از علاقه مستقیم به غیر

ناشی می­ شود. آن علایق است که منشأ فداکاری­ها و گذشت­ها و رنج خود را راحت غیر

خواستن­ها واقع می­ شوند. آن علایق است که نمایش دهنده انسانیت انسان است.

بلکه قسمتی از آن­ها یعنی در حدودی که به جفت و فرزند مربوط است در حیوانات نیز

دیده می ­شود.

این افـراد گمـان کـرده­ اند که مـرد بـه زن همیشه به آن چشم نگـاه می­ کرده­ و می­

کند . یعنی فقط شهوت است که آن دو را به یکدیگر پیوند  می­ دهد . در صورتی که

پیوندی بالاتر از شهوت هست که پایه وحدت زوجین را تشکیل می­ دهد. آن همان

چیزی است که قرآن کریم از آن به نام­های «مودت و رحمت» یاد کرده است.