حرف دل:

حیوان مفترس در سوریه و حیوان ناطق در جنگل

دو قصه شنیده‌ام و دیده‌ام که مرا به فکر فرو برده است. اساتید در کلاس‌های درس منطق و اصول

و فلسفه معمولا برای درک مطلب به دو مثال خیلی رجوع می‌کنند: الإنسان حیوان ناطق و الأسد

حیوانمفترس. این مقدمه را در نظر بگیرید و به دو صحنه‌ی زیر توجه کنید:

صحنه‌ی اول

تکفیری‌ها در سوریه به راحتی آدم می‌کشند و در صحنه‌ای که اخبار تلوزیون ایران نیز آن‌را پخش

کرد، یکی از این تکفیری‌ها جا پای هند جگرخوار گذاشت و جگر سرباز سوری را به دندان گرفت.

صحنه‌ی دوم

شیری در جنگل بعد از بیست ساعت خواب به شکار رفت و آهویی را شکار کرد. شیر، سلطان

جنگل، از سر آهوی بیچاره شروع به خوردن کرد و به شکمش رسید و دید که آهو در شکمش بچه‌ای

دارد. شیر قصه‌ی ما در دم سکته کرد و مرد.

سؤال:

چرا من باور نمی‌کنم شیر حیوان مفترس است و آن تروریست تکفیری، حیوان ناطق؟

تأسف:

من بسیار متأسفم که روز به روز پیش‌بینی یسفک الدماء و یفسد فی الأرض قرآن به وقوع می‌پیوندد

و روز به روز نطق و تفکر انسان به افتراس نزدیک می‌شود. آیا تأسف من سودی دارد؟