وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُيُومِئُ فيها اِلى ذِكْرِ الْمَلاحِمِيَعْطِفُ الْهَوى عَلَى الْهُدى اِذا عَطَفُوا

الْهُدى عَلَى الْهَوى،وَ يَعْطِفُ الرَّأْىَ عَلَى الْقُرْآنِ اِذا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْىِ.مِنْهاحَتّى

تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ عَلى ساق، بادِياً نَواجِذُها، مَمْلُوءَةً اَخْلافُها، حُلْواً رَضاعُها، عَلْقَماً عاقِبَتُها.

اَلا وَ فى غَد ـ وَسَيَأْتى غَدٌبِما لاتَعْرِفُونَ ـ يَأْخُذُ الْوالى مِنْ غَيْرِها عُمّالَها عَلى مَساوى

 اَعْمالِها، وَ تُخْرِجُ لَهُ الاَْرْضُ اَفاليذَ كَبِدِها، وَ تُلْقى اِلَيْهِ سِلْماً

از خطبه هاى آن حضرت استكه در آن به فتنه ها (و حكومت امام عصر) اشاره

مىفرمايدهواى نفس را به هدايت برمى گرداند آن زمان كه مردم مسير هدايت

را به هوابرگردانده اند،و رأى مردم را تابع قرآن مى كند آنوقتى كه قرآنرا پيرو

رأى خود كرده اند.از اين خطبه استتا جنگ همچون شيرى خشمگين كه دندانهايش

را بنماياند بر شما برپا گردد، پستانهايشپر شير، و مكيدنش شيرين، ولى پايان كارش

تلخ است. بدانيد در فردا ــ و مى آيد فردابه چيزى كه نمى دانيد ــ حاكمى غير از اين

حاكمان، كارگزاران حكومتها را به زشتى اعمالشان كيفرخواهد داد، و زمين پاره

هاى جگرش را براى او بيرون خواهد داد، و كليد گنجهايش را تسليم او

خطبه 138