توصیف امام رضا(ع) از حضرت معصومه(س)

زمانی که امام رضا(ع) 25 سال از عمر خود را پشت سر گذاشته بود، در روز اول ذیقعده سال 173 هجری حضرت معصومه در مدینه به دنیا آمد. عشق و علاقه امام رضا(ع) به خواهرش همواره در کلامشان دیده می‌شد تا جایی که پس از آنکه مامون عباسی در سال 200 هجری قمری، با نامه‌ها و پیام‌های بسیار، حضرت رضا(ع) را به خراسان دعوت کرد، امام هشتم نامه‌ای خطاب به خواهر گرامی‌اش، حضرت فاطمه معصومه(س)نوشت و آن را به دست یکی از غلامانش به مدینه فرستاد. غلام خود را به مدینه رساند و نامه امام(ع) را به حضرت معصومه(س)داد. آن حضرت پس از خواندن نامه برادر، خود را آماده سفر کرد. حضرت فاطمه معصومه پس از یک سال تحمل دوری، برای دیدار حضرت رضا(ع) در سال 201 هجری قمری از مدینه به همراه تنی چند از برادران و برادرزادگان خویش خارج شد

هنگامی که ایشان شهر مدینه را به قصد دیدار برادر در خراسان ترک کرد و به شهر ساوه رسید، بیمار شد. وقتی خبر ورود آن بانوی والا به آل سعد رسید، همگی به اتفاق به استقبال رفتند تا ایشان را به قم دعوت کنند. در میان آنها، موسی بن خزرج به کاروان حضرت معصومه(س)رسید و زمام شتر آن حضرت را گرفت و به طرف قم آورد. روز 23 ربیع الاول سال 201 هجری قمری، کجاوه حضرت فاطمه معصومه(س)در میان شور و هیجان مردم قم به این سرزمین وارد شد. موسی بن خزرج، آن حضرت را در منزل خود جای داد و با کمال افتخار از آن بانو پذیرایی کرد. البته ایشان تنها هفده روز در قید حیات بود و سپس دیده از جهان فرو بست.

در تاریخ آمده است که وقتی پیکر مطهر حضرت معصومه(س)آماده شد، قمی‌ها در مورد اینکه چه کسی وارد قبر شود، به بحث و مشورت پرداختند. ناگاه از طرف صحرا دو سوار نقاب‌دار پیدا شدند. همین که نزدیک رسیدند، از مرکب خود پیاده شدند و بر جنازه حضرت نماز گزاردند. سپس داخل سرداب شدند و جنازه را دفن کردند. آن گاه بیرون آمدند و رفتند و کسی نفهمید آنها چه کسانی بودند. سپس موسی بن خزرج، سایبانی بر سر قبر برافراشت تا هنگامی که حضرت زینب، دختر امام جواد(ع) وارد قم شد و گنبدی بر فراز آن مزار پاک بنا کرد.

درباره فضیلت زیارت حضرت معصومه(س)، روایات فراوانی از پیشوایان معصوم رسیده است. از جمله هنگامی که یکی از محدثان به قم به نام سعد به محضر امام رضا(ع) شرف‌یاب شد، حضرت خطاب به او فرمود: ای سعد! از ما نزد شما قبری است. سعد گفت: فدایت شوم! آیا قبر فاطمه دختر موسی بن جعفر را می‌فرمایید؟ امام پاسخ داد: آری، هر کس او را زیارت کند، در حالی که به حق او آگاه باشد، بهشت از آنِ اوست.