از کجا بفهمیم احادیثی که برامون نقل می کنن کدوماشون درسته و کدوماشون معتبر؟

مثلا
راسته امام علی ع در زمان عمر و ابوبکر پاهاشو به زمین مدینه کوبید و فرمود آرام باش و ازون موقع تا حالا در مدینه زلزله نیومده؟

در مورد بخش وظیفه هر مسلمانی است که مسایل دینی خود را از علما و حوزویان و شاگردان مکتب امام صادق فرا بگیرید
همان علمایی که امام صادق در حقشان فرمود:«کسی که انان را رد کند ما اهل بیت را رد کرده است و این در حد شرک به خداست»

الکافی ج1 ص67

همان علما و فقهایی که امام عسکری درباره انان فرمود: «هر یک از علمای شیعه که خود نگه دار ،حافظ بر دینشان،مخالف با هوای نفسشان ،مطیع پرودگارشان باشند بر مردم اطاعت انان واجب است»

وسائل الشیعه ج27 ص131

و همان علمایی که امام صادق در موردشان فرمود:«علمای شیعه ما مرزداران هستند .انان از مرزهای عقیدتی مردم که محل نفوذ شیطان و یارانش هستند محافظت می کنند و مانع تسلط انان بر شیعیان ضعیف میشوند .کسانی که خود را بر این امر بگمارد هزاران هزار برابر از مجاهدان برتر هستند زیرا انان از ادیان و عقاید محبین ما دفاع می کنند اما مجاهدان از بدنهای انها»

بحار الانوار ج2 ص5

متاسفانه اخیرا دیده می شود افراد فراوانی که شاید به هیچ عنوان سواد حوزوی نداشته اند اقدام به فعالیت در فضای مجازی و تشکیل کانال های پاسخ به شبهات می کنند و با کپی کردن مطالب از افراد و سایت های مختلف به فعالیت ادامه می دهند و احیانا چنان پاسخ های سستی بیان می دارند که سبب وهن دین و مذهب می شوند که ما بارها شاهد این مساله بوده ایم .اساسا به این نکته توجه ندارند که اهل بیت از ورود ایشان به چنین مباحثی که نیازمند سال ها تحصیل حوزوی و مطالعه دهها وصدها جلد کتاب می باشد نهی کرده اند

بحار الانوار ج2 ص124 باب7

اما در مورد بخش دوم 

شیخ صدوق در علل الشرایع نقل می کند که حضرت زهرا فرمود:در عهد ابوبکر زلزله ای آمد مردم فزع کنان و با شیون نزد ابوبکر و عمر امدند آن دو نیز با فزع و جزع محضر علی علیه السلام امدند مردم نیز به تبعیت از آن دو خود را به درب منزل حضرت علی رساندند علی علیه اسلام از منزل خارج شده و به طرف مردم آمد در حالی که از آنچه مردم به خاطرش وحشت زده و محزون بودند اندوهی نداشته و غمگین نبودند .

:امام از مردم گذشتند و مردم نیز به دنبالشان حرکت می کردند حضرت رفتند تا به تپه ای رسیدند و بر بالای آن نشسته و مردم اطراف تپه قرار و آرام گرفته و چشم به دیوارهای شهر دوخته و و حشت زده می دیدند که دیوارها می جنبند و در حال رفتن و آمدن می باشند.
حضرت فاطمه افزود:"امیر المومنین دو لب مبارک را حرکت داده سپس دست بر زمین زدند و فرمودند تو را چه می شود آرام باش.زمین آرام گرفت .حضرت علی پس از آن فرمود:"من کسی هستم که خداوند در قرآن درباره او می گوید:"هنگامی که زمین به سخترین زلزله خود به لرزه در آید و بارهای سنگین اسرار درون خویش همه را از دل خاک بیرون افکند در آن روز انسان گوید :زمین را چه میشود”

سوره زلزله ایات 1 تا3

من همان انسانی هستم که به زمین می گویم تو را چه میشود”

علل الشرایع ج2 ص556

بحار الانوار ج41 ص254

اما در مورد این که از آن پس دیگر در مدینه زلزله نیامد گفتنی است که چنین مطلبی ثابت نیست.