گلایه

 گلایه ام ز دلی هست که بی تو مضطر نیست

 دو چشم بی هنری که بدون تو ، تر نیست

 گلایه ام  ز زبانی که بی حیا گشته

 و گوش ها که برای گناه ها کر نیست

 گلایه ام ز محبین مدعی چو من است

 که با زیادی ما، غربت تو کمتر نیست!

 هزار داد زدیم ادعای حب تو را

 به پیش تیغ ولی یک خبر ز حنجر نیست

 همیشه بانگ بلا، هر زمان چو کرب و بلاست

 و اقتدای جوانی مان به اکبر (ع)نیست

 عجیب نیست چرا پشت پرده ای آقا

 ز دشمنان چه بنالی چو دوست یاور نیست

 اگر که غیبتتان گشته است طولانی

 گلایه ام ز دلم هست که بی تو مضطر نیست