سالگرد حادثه ی بسیار مهم و ماندگار پیروزی در جبهه خرمشهر و بر گرداندن این شهر به پیكر خونین كشور به وسیله ی دلاوران مومن ارتش و سپاه و نیروهای جان بر كف بسیج را به همه ی رزمندگان و ایثارگران و خانواده های همه ی شهیدان و جانبازان تبریك عرض می كنم . . .

… واقعه خرمشهر از دور فقط یك حادثه ی تاریخی است كه برای ملت ایران هیجان آور و افتخار آمیز است، ولی از نزدیك، این قضیه شبیه یك معجزه بزرگ بود. وقتی رژیم عراق با تشویق دولتهای دشمن انقلاب به مرزهای ما حمله كرد، هدف گیری دقیقی كرده بود .

خرمشهر، قدم اول و بسيار موثر از اين هدفگيري بود … در قدم اول، نیروهای عراقی پیشرفت هایی كردند و تا سیزده چهارده كیلومتری اهواز هم رسیدند؛ اما وقتی خواستند به خرمشهر - كه مرز نزدیكتر بود - حمله كنند، دچار مانع شدند. علت هم این بود كه نیروهای مردمی، جوانهای مومن و مرد و زن انقلابی وارد میدان شدند؛ یعنی در اینجا انقلاب شروع كرد خود را نشان دادن؛ بنابراین دشمن نزدیك اهواز زمین گیر شد

آنجا نیروهای مسلح و ارتش و نیروهای مردمی پشت سر هم مثل كوه در مقابل دشمن ایستادند؛ این اولین تودهنی ای بود كه به آنها زده شد. اما غم، دل ملت ایران را گرفته بود؛ چون هزاران كیلومتر از خاك كشور زیر چكمه ی دشمن بود. بنده در ماههای اول جنگ ، در همان مناطق بودم؛ هم وضع مردم و هم وضع نیروهای مسلح را می دیدم. نیروهای مسلح ، عازم و جازم بودند؛ اما غم سنگینی بر دلشان نشسته بود.

… در چنین شرایطی كه غم، دلها را فرا گرفته و رجزخوانیهای عراق همه ی دنیا را پر كرده بود، نیروهای ما از كمترین امكانات مادی برخوردار نبودند. این كه می گویم كمترین امكانات مادی، یك حقیقت است. من فراموش نمی كنم، یكی از سرداران و فداكاران آن روز - كه امروز بحمدالله در همین جلسه حضور دارند - به اتفاق چند نفر از اهواز پیش ما آمدند و چند قبضه خمپاره انداز می خواستند تا بتوانند قدری در مناطق جلوتر ایستادگی و مبارزه كنند؛ اما كسی نبود به اینها این چند قبضه خمپاره انداز را بدهد! ما برای سیم خاردار و گلوله و آر.پی.چی مشكل داشتیم؛ تانك و نفربر و امثال اینها كه به جای خود. آنچه در اختیار ملت ایران بود، عبارت بود از یك اراده ی قوی و نشاط همه جانبه كه برخاسته از ایمان و آگاهی بود. این كه امام فرمودند: “خرمشهر را خدا آزاد كرد”، یعنی این.

خوب است در اينجا ياد شهيد عزيمان صياد شيرازي را گرامي بداريم.خيلي از فرماندهان آن روز بحمدالله امروز زنده و سر حال و مشغول انجام وظيفه اند و بعضي هم به شهادت رسيدند. هیچ كس در دنیا باور نمی كرد كه نیروهای مسلح ما بتوانند خرمشهر را پس بگیرند؛ چون خرمشهر رفته بود.