۳۰٫ ساده‌زیستِ دردآشنا!

من نسبت به شخص، هیچ‏گونه نظرى ابراز نمی‌کنم؛ اما شاخص‌هایى وجود دارد. بهترین، آن کسى است

که درد کشور را بفهمد، درد مردم را بداند، با مردم یگانه و صمیمى باشد، از فساد دور باشد، دنبال

اشرافی‌گرى خودش نباشد. آفت بزرگ ما اشرافی‌گرى و تجمل‏پرستى است… اینى که ما گفتیم امسال،

سال حرکت به سوى اصلاح الگوى مصرف است… یکى از اساسى‏ترین کارها براى این‌که ما جلوى

اسراف را بگیریم این است که مسئولین کشور، خودشان، کسانشان، نزدیکانشان و وابستگانشان، اهل

اسراف و اهل اشرافی‌گرى نباشند. چطور می‌توانیم اگر خودمان اهل اسراف باشیم، به مردم بگوییم

اسراف نکنید… اولین کار این است که ما مسئولین کشور را، افرادى انتخاب کنیم که مردمى باشند،

ساده‏زیست باشند، درد مردم را بدانند و خودشان از درد مردم احساس درد کنند. این هم به نظر من

شاخص مهمى است. آگاهانه بگردید؛ برسید؛ و به آن‌چه که رسیدید و تشخیص دادید، با قصد قربتاقدام

کنید؛ با قصد قربت پاى صندوق انتخابات بروید و خداى متعال اجر خواهد داد.

بیانات در جمع مردم استان کردستان‏ در میدان آزادى سنندج‏ ۱۳۸۸/۲/۲۲