تصرف شیطان در جسم پیامبران!

شیطان در گمراهی انسان تا کجا می‌تواند جولان بدهد؟ آیا ابلیس، گذشته از وسوسه در روح، در کالبد خاکی انسان نیز می‌تواند اثر بگذارد؟
بنا بر پاسخ مرحوم علامه در المیزان شریف، امکان تصرف شیطان حتی در جسم پیامبران نیز وجود دارد و این، منافاتی با عصمت انبیا ندارد. چنانکه می‌گوید:
« انبیاء (ع) از آنچه برگشتش به نافرمانى خدا باشد (از آن جمله سهل‏انگارى در اطاعت خدا) معصومند، نه مطلق ایذاء و آزار شیطان حتى آنهایى كه مربوط به معصیت نیست، زیرا در نفى اینگونه تصرفات دلیلى در دست نیست، بلكه قرآن كریم اینگونه تصرفات را براى شیطان در انبیاء اثبات نموده است…
براى شيطان امكان اين معنا هست كه در جسم انبيا تصرّف نموده،و يا عمل آنان را از رسيدن به نتيجه كه همان ترويج دين است بازبدارد،و نگذارد مردم به ايشان روى آورند،كه آيات زير نمونه‌هايى از آن است:
دربارۀ تصرف شيطان در جسم ايّوب عليه السّلام مى‌فرمايد:
«وَ اذْكُرْ عَبْدَنٰا أَيُّوبَ إِذْ نٰادىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطٰانُ بِنُصْبٍ وَ عَذٰابٍ ».(صاد/41)
دربارۀ تصرف شيطان در حافظه انبيا،از همسفر موسى حكايت نموده كه گفت:
«فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَ مٰا أَنْسٰانِيهُ إِلاَّ الشَّيْطٰانُ، من ماهى را فراموش كردم،و آن را از يادم نبرد مگر شيطان» (کهف/63)
و نيز دربارۀ جلوگيرى شيطان از ترويج دين كه در قرآن آمده است.
ليكن اين دست‌اندازى‌هاى شيطان و امثال آن به جز آزار دادن انبيا اثرى ديگر ندارد،و امّا دست‌اندازيش در نفوس انبيا محال است چون انبيا از چنين خطرها معصوم و مصونند كه بيانش در بحث راجع به عصمت انبياء آمده است.

 ترجمه تفسير الميزان،ج3، ص280_281

مفهوم اخلاق حرفه‌اي

در ابتدا مفهوم اخلاق حرفه‌اي به معناي اخلاق کار و اخلاق مشاغل به کار مي‌رفت.

امروزه نيز عده‌اي از نويسندگان اخلاق حرفه‌اي، از معناي نخستين اين مفهوم براي تعريف آن استفاده مي‌کنند. اصطلاحاتي مثل work ethics يا professional ethics معادل اخلاق کاري يا اخلاق

حرفه‌اي در زبان فارسي است.3 تعريف‌هاي مختلفي اخلاق حرفه‌اي ارائه شده است:

الف) اخلاق كار، متعهد شدن انرژي ذهني و رواني و فيزيكي فرد يا گروه به ايده جمعي است در جهت اخذ قوا و استعداد دروني گروه و فرد براي توسعه به هر نحو؛

ب) اخلاق حرفه‌اي يکي از شعبه‌هاي جديد اخلاق است که مي‌کوشد به مسائل اخلاقي حرفه‌هاي گوناگون پاسخ داده و براي آن اصولي خاص متصور است.

ج) اخلاق حرفه‌اي به مسائل و پرسش‌هاي اخلاقي و اصول و ارزش‌هاي اخلاقي يک نظام حرفه‌اي مي‌پردازد و ناظر بر اخلاق در محيط حرفه‌اي است.

د) مقصود از اخلاق حرفه‌اي مجموعه قواعدي است كه بايد افراد داوطلبانه و براساس نداي وجدان و فطرت خويش در انجام كار حرفه‌اي رعايت كنند؛ بدون آن‌ كه الزام خارجي داشته باشند يا در صورت

تخلف، به مجازات‌هاي قانوني دچار شوند.

ه‍ ) اخلاق فردي‌‌، مسئوليت‌پذيري فرد است در برابر رفتار فردي خود‌‌، صرفاً به منزلة يك فرد انساني‌، و اخلاق شغلي‌، مسئوليت‌پذيري يك فرد است در برابر رفتار حرفه‌اي و شغلي خود‌‌، به مثابه صاحب

يك حرفه يا پست سازماني‌.

و) اين اخلاق، دربرگيرندة مجموعه‌اي از احكام ارزشي، تكاليف رفتار و سلوك و دستورهايي براي اجراي آنهاست.

ز) اخلاق حرفه‌اي، به منزلة شاخه‌اي از دانش اخلاق به بررسي تكاليف اخلاقي در يك حرفه و مسائل اخلاقي آن مي‌پردازد و در تعريف حرفه، آن را فعاليت معيني مي‌دانند كه موجب هدايت فرد به

موقعيت تعيين‌شده همراه با اخلاق خاص است.

در تعريف اخلاق حرفه‌اي به موارد زير اشاره شده است:

1. اخلاق حرفه‌اي رفتاري متداول در ميان اهل يک حرفه است.

2. اخلاق حرفه‌اي مديريت رفتار وکردار آدمي هنگام انجام‌دادن کارهاي حرفه‌اي است.

3. اخلاق حرفه‌اي رشته‌اي از دانش اخلاق است که به مطالعة روابط شغلي مي‌پردازد.

4. اخلاق حرفه‌اي عبارت است از مجموعه‌اي از قوانين كه در وهلة اول از ماهيت حرفه و شغل به دست مي‌آيد.

در بيشتر تعريف‌هايي که از اخلاق حرفه‌اي شده است، دو ويژگي ديده مي‌شود: الف) وجود نگرش اصالت فرد و فرد گرايي؛ ب) محدودبودن مسئوليت‌ها و الزامات اخلاقي فرد در شغل، كه به نظر

مي‌رسد اين نگاه به اخلاق حرفه‌اي، نوعي تحويلي‌نگري و تقليل دادن اخلاق حرفه‌اي است؛ زيرا هويت جمعي و سازماني در نهادهاي مشاغل در کسب وکار، بسي فراتر از شغل فردي اشخاص است. با

توجه به همين ديدگاه بود که در اين اواخر نيز بحث از اخلاق حرفه‌اي در منابع مديريتي و بيشتر در آثار و مباحث مربوط به مديريت منابع انساني مطرح مي‌شد.

امروزه با توجه به همين مورد، در مفهوم جديد از اخلاق حرفه‌اي، به مسئوليت‌هاي اخلاقي بنگاه وسازمان اشاره مي‌شود که جامع‌تر از تعريف سنتي است. در اين نگاه، بنگاه به منزلة يک شخصيت

حقوقي دو گونه مسئوليت دارد: الف) مسئوليت‌هاي حقوقي کيفري؛ ب) مسئوليت‌هاي اخلاقي که مسئوليت‌هاي اخلاقي بنگاه بسيار پييچيده‌تر از مسئوليت‌هاي اخلاقي فردي ـ شخصي و فردي ـ

شغلي است. به عبارت ديگر، مسئوليت‌هاي اخلاقي بنگاه شامل همه اضلاع و ابعاد سازمان مي‌شود و اخلاقيات شغلي را نيز دربرمي‌گيرد.12 البته اخلاق حرفه‌اي افزون بر اخلاق کار، حقوق کار را نيز

دربرمي‌گيرد.

آثار صله رحم و قطع رحم چیست؟

خداوند تبارک و تعالی درباره صله ارحام می‌فرماید: «وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِی تَسَاءلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلَیْکُمْ رَقِیبًا» و از خدای بپرهیزید که (همگی به عظمت او معترفید و) … نیز از (قطع رابطه با) خویشاوندان خود پرهیز کنید، زیرا خداوند مراقب شما است؛ روایات فراوانی هم حتی توصیه به صله رحم می‌کنند حتی با کسانی که با ما قطع رابطه کرده‌اند. صله رحم از آن دسته واجباتی است که در آن مصالح زیادی نهفته است و به گونه‌ای است که هر کسی خود باید به آن بپردازد و این گونه نیست که با انجام دادن آن توسط یک نفر، از دیگران ساقط شود، به عبارت دیگر از واجبات کفایی به حساب نمی‌آید. امام علی(علیه السلام) می فرماید:‌ ان لاهل الدین علامات یعرفون بها… وصله الرحم، برای اهل دین علاماتی است که با آن‌ها شناخته می‌شوند و صله رحم یکی از آن‌ها است. امام صادق(ع) نیز در روایتی به نقل از پیامبر اکرم(ص) می فرماید:‌ افضل اعمال بعد از ایمان صله رحم است و در نکوهش و مذمت قطع رحم همین بس که امام اول شیعیان می‌فرماید:‌ اقبح المعاصی قطیعه الرحم و العقوق،‌ زشت‌ترین معصیت‌ها، قطع رحم و عاق (والدین ) شدن است

چرا خداوند وقتی انسان را آفرید فرمود«تبارک الله احسن الخالقین» ( مومنون14)؟
مگر بعد از خداوند خالق دیگری نیز هست که قیاس صورت گرفته؟
از نظر لغت عرب ماده خلق به سه معنا به کار می رود؛
تقدیر و اندازه گیری کردن چیزی مثلا هنگامی که یک قطعه چرم را برای بریدن اندازه گیری می کنند عرب واژه خلق را درباره آن به کار می برد .
بدیل صورت چیزی به صورت دیگر مانند ساختن ابزارهای مختلف از آهن یا مواد دیگر
ابداع و ایجاد چیزی از عدم یعنی هستی بخشیدن به چیزی که اصلا سابقه وجود نداشته است.
معنای سوم مختص به خداست و خالق یا آفریدگار به این معنا جز درباره خدا به کار نمی رود ولی معنای اول و دوم در مورد انسان نیز می تواند مصداق داشته باشد .
در آیات قرآن ماده خلق گاهی به معنای اول یا دوم استعمال شده است مثلا در مورد حضرت عیسی می فرماید:«از گل چیزی به صورت پرنده می ساختی»
مائده 110
در این آیه خلق به معنای ساختن صورت و تبدیل صورتی به صورت دیگر است .
در آیه مورد سوال « خلق» یا به معنای دوم است و یا به معنای اول و از آن جا که خالق به این دو معنا متعدد است صحیح است که گفته شود او بهترین خالق هاست.

در تفسیر نمونه چنین آمده است:
کلمه خلق به معنای اندازه گیری و صنعت درباره غیر خدا صادق است ولی البته خلق خدا با خلق غیر او از جهات گوناگونی متفاوت است؛
:one:خداوند ماده و صورت اشیا را می آفریند در حالی که انسان اگر بخواهد چیزی ایجاد کند تنها می تواند با استفاده از مواد موجود این جهان صورت تازه ای به آن ببخشد مثلا از مصالح ساختمانی خانه ای بسازد یا از آهن و فولاد اتومبیل یا کارخانه ای اختراع کند.
خلقت و آفرینش خداوند نامحدود استدو او آفریدگار همه چیز است.
رعد16
در حالی که انسان موجود بسیار محدودی را می تواند ابداع کند و گاه توام با انواع ضعفها و نقصها است که در جریان عمل باید آن را تکمیل کند اما خلق و ابداع پرودگار خالی از هرگونه عیب و نقصی است

در آنجا که انسان توانایی بر این امر پیدا می کند آن نیز به اذن و فرمان خداست که بی اذن او در عالم حتی برگی بر درختی نمی جنبد چنان که درباره حضرت مسیح می گوید به اذن من از گل صورتی همچون صورت پرنده خلق می کردی
مائده110
بنابراین با توجه به این نکات « احسن الخالقین» بوده خداوند روشن میشود.

آیت‌الله العظمی بهجت می‌فرمود : لازم نیست حوائج خود را در محضر امام بشمرید . حضرت می‌دانند ، مبالغه در دعاها نکنید ! زیارت قلبی باشد 

1- زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا علیه‌السلام اذن دخول می‌طلبید و می‌گویید:
«أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
زیارت امام رضا علیه‌السلام از زیارت امام حسین علیه‌السلام بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه‌السلام می‌روند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام می‌آیند.

2- به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیه‌السلام به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام گریه است، اگر اشک آمد امام حسین علیه‌السلام اذن دخول داده‌اند و وارد شوید.

3- اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.

4- بسیاری از حضرت رضا علیه‌السلام سؤال کردند و خواستند و جواب شنیدند، در نجف، در کربلا، در مشهد مقدس،- هم همین طور – کسی مادرش را به کول می‌گرفت و به حرم می‌برد. چیزهای عجیبی را می‌دید.

5- ملتفت باشید! معتقد باشید! شفا دادن الی ماشاءالله به تحقق پیوسته. یکی از معاودین عراقی غده‌ای داشت و می‌بایستی مورد عمل جراحی قرار می‌گرفت. خطرناک بود، از آقا امام رضا(ع) خواست او را شفا بدهد، شب، حضرت معصومه علیهاالسلام را در خواب دید که به وی فرمود: «غده خوب می‌شود. احتیاج به عمل ندارد!» ارتباط خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته، خواهر جوابش را داده است.

6- همه زیارتنامه‌ها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهم است. -قلب شما- این زیارات را بخواند. با زبان قلب خود بخوانید. لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه‌السلام بشمرید. حضرت علیه‌السلام می‌دانند! مبالغه در دعاها نکنید! زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه‌السلام به کسی فرمودند: «از بعضی گریه‌ها ناراحت هستم!»

7- یکی از بزرگان می‌گوید، من به دو چیز امیدوارم؛ نخست آنکه قرآن را با کسالت نخوانده‌ام. بر خلاف بعضی که قرآن را آنچنان می‌خوانند که گویی شاهنامه می‌خوانند. قرآن کریم موجودی است شبیه عترت. دوم، در مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء گریه کرده‌ام.

حضرت آیت‌الله العظمی بروجردی رحمة‌الله علیه مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند: «در روز عاشورا مقداری از گِلِ عزاداری امام حسین علیه‌السلام را بر چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عینک هم استفاده نکردم!»
پس از حادثه بمب گذاری در حرم مطهر حضرت رضا علیه‌السلام حضرت به خواب کسی آمدند، سؤال شد.
«در آن زمان شما کجا بودید؟ فرمودند: کربلا بودم.»
این جمله دو معنی دارد:
معنی اول این که حضرت رضا علیه‌السلام آن روز به کربلا رفته بودند.
معنی دوم یعنی این حادثه در کربلا هم تکرار شده است. دشمنان به صحن امام حسین علیه‌السلام ریختند و ضریح را خراب کردند و در آنجا آتش روشن کردند!

8- کسی وارد حرم حضرت رضا علیه‌السلام شد، متوجه شد سیدی نورانی در جلوی او مشغول خواندن زیارتنامه می‌باشد، نزدیک او شد و متوجه شد که ایشان اسامی معصومین – سلام الله علیهم – را یک یک با سلام ذکر می‌فرمایند. هنگامی که به نام مبارک امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ رسیدند سکوت کردند! آن کس متوجه شد که آن سید بزرگوار خود مولایمان امام زمان سلام الله علیه و ارواحنا له الفداء است.

9- در همین حرم حضرت رضا علیه‌السلام چه کراماتی مشاهده شده است. کسی در رؤیا دید که به حرم حضرت رضا علیه‌السلام مشرف شده و متوجه شد که گنبد حرم شکافته شد و حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از آنجا وارد حرم شدند. تختی گذاشتند و آن دو بر آن نشستند و حضرت رضا علیه‌السلام را زیارت کردند.

روز بعد آن کس در بیداری به حرم مشرف شد. ناگهان متوجه شد حرم کاملاً خلوت است! حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از گنبد وارد حرم شدند و بر تختی نشستند و حضرت رضا علیه‌السلام را زیارت کردند. زیارت‌نامه می‌خواندند. همین زیارت‌نامه معمولی را می‌خواندند! پس از خواندن زیارت‌نامه از همان بالای گنبد برگشتند. دوباره وضع عادی شد و قیل و قال شروع شد حال آیا حضرت رضا علیه‌السلام وفات کرده است؟

10- حرف آخر این که: عمل کنیم به هر آنچه که می‌دانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمی‌دانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم.

کتاب «برگی از دفتر آفتاب»

امامت و رهبری برای نجات مردم از شرک ، ظلم ، جهل و تفرقه است ؛ و تلاش امامان معصوم (ص) هم برای کسب قدرت به جهت پیاده کردن و اجرای احکام و قوانین الهی بود . امامت در اسلام پُست نیست ، مسؤلیت است و امامان در زندگی شخصی خود در خوراک ، پوشاک و مسکن همانند دیگر مردم بودند و به هنگام لزوم مانند دیگران در دادگاه حاضر می شدند ، کار می کردند و هیچ گونه مزایای فوق العاده ای نداشتند .
امام صادق (علیه السلام) فرمود:یأتى على النّاس زمان یغیب عنهم امامهم»، زمانى بر مردم فرا رسد كه پیشواى شان غایب گردد.زراره پرسید: در آن زمان مردم چه كنند؟ فرمود:«یتمسّكون بالأمر الذى هم علیه حتّى یتبیّن لهم»، به همان امر ولایتى كه دارند چنگ زنند، تا بر ایشان تبیین شود.
كمال الدین ج 2 باب 33 حدیث 44 صفحه 350
بسیار لازم و ضروری است که همه آحاد ملت، چه آنان که خود را نه تنها موافق، بلکه به خاطر اعتقاد و باور راسخ به اسلام راستین پایبند، مطیع و حامی «ولایت فقیه» می‌دانند و چه آنان که نسبت به «ولایت فقیه» مخالف یا منتقد هستند و چه آنان که معمولاً فقط به منافع شخصی خود مشغول هستند و اصلاً نسبت به یک نظام سیاسی (هر چه که باشد) و اصول آن بی‌اطلاع هستند، حتماً و یقیناً در مقوله«اصل ولایت و بالتبع ولایت فقیه» در اعتقادات و فقه اسلامی مطالعه‌ی بیشتری نمایند.
در همین رابطه مدیر محترم و معاونین فرهنگی و پژوهش حوزه علمیه شهید مطهری برای آشنایی هرچه بیشتر طلاب این حوزه با مقوله ولایت اقدام به برگزاری گارگاهی با عنوان مبانی فقهی و کلامی ولایت فقیه نمودند . استاد این کارگاه حسینعلی مومنی می باشد که در طی شش جلسه مبانی فقهی و کلامی بیان نمودند . ایشان در طی این شش جلسه این مباحث را به طور کامل شرح دادند و در طی جلسات به سوالات طلاب در همین رابطه پاسخ دادند.

نکاتی  از اعترافات فرزند یزید در منابع اهل سنت !

يکی ديگر از شواهد موجود در منابع اهل سنت که حقیقت پلید دستگاه اموی را آشکار ساخته قاتل بودن يزيد را اثبات می‌کند، سخنرانی معاويه فرزند يزيد است. وقتی يزيد مرد، معاوية بن يزيد که در توصيف او می‌گويند: جوان صالحی بوده، در نخستين سخنرانی خود گفت: پدرم قاتل حسين عليه السلام است(!)، جدّم غاصب خلافت بوده و من کاری به خلافت ندارم.
خطبة معاوية بن يزيد
وهذا ولده ووليّ عهده معاوية، الذي وصف بالشابّ الصالح… يصرّح بأنّ قاتل الحسين عليه السلام هو أبوه، وقد جعل تصريحه بذلك من آثار صلاحه.
قال ابن حجر المكّي: «لم يخرج إلى الناس، ولا صلّى بهم، ولا أدخل نفسه في شيء من الأُمور، وكانت مدّة خلافته أربعين يوماً…
ومن صلاحه الظاهر: أنّه لمّا ولي صعد المنبر فقال: إنّ هذه الخلافة حبل اللّه، وإنّ جدّي معاوية نازع الأمر أهله ومن هو أحقّ به منه عليّ بن أبي طالب، وركب بكم ما تعلمون، حتّى أتته منيّته، فصار في قبره رهيناً بذنوبه.
ثمّ قلّد أبي الأمر وكان غير أهل له، ونازع ابن بنت رسول اللّه صلّى اللّه عليه وسلّم، فقصف عمره، وانبتر عقبه، وصار في قبره رهيناً بذنوبه.
ثمّ بكى وقال: إنّ من أعظم الأُمور علينا علمنا بسوء مصرعه وبئس منقلبه، وقد قتل عترة رسول اللّه صلّى اللّه عليه وسلّم، وأباح الخمر، وخرّب الكعبة، ولم أذق حلاوة الخلافة فلا أتقلّد مرارتها، فشأنكم أمركم.
واللّه لئن كانت الدنيا خيراً فقد نلنا منها حظّاً، ولئن كانت شرّاً فكفى ذرّيّة أبي سفيان ما أصابوا منها.
ثمّ تغيّب في منزله حتّى مات بعد أربعين يوماً على ما مرّ، فرحمه اللّه أنصف من أبيه، وعرف الأمر لأهله».
تلخيص من هم قتلة الحسين عليه السلام، شيعة الكوفة؟

سخنرانی معاویه فرزند یزید

ابن حجر مكّی در کتاب الصواعق المحرقه که در دفاع از شيخين و ردّ بر شيعه نوشته، چنين می‌نگارد:

معاوية بن يزيد به ميان مردم نيامد و نماز جماعت به امامت او برگزار نشد و در امور حکومت دخالت نکرد و فقط چهل روز حاکميّت داشت و از ويژگی‌هايی که بر خوبی او دلالت دارد، اين است که وقتی بر فراز منبر رفت، گفت:
همانا اين خلافت، ريسمان الهی است و جدّم معاويه آن را به ناحق از علی بن ابی‌طالب گرفت و آن چه را می‌خواست انجام داد… سپس نوبت به پدرم رسيد که او نيز اهليّت تصدّی خلافت را نداشت و با فرزند دختر رسول اللّه صلی اللّه عليه وآله به دشمنی پرداخت… .
او در حالی که گريه می‌کرد، افزود:عترت رسول خدا صلی اللّه عليه وآله را به قتل رساند، شرب خمر را مباح کرد و کعبه را تخريب نمود، او اهل جهنم است و بر ما بسيار دشوار است… .
بنابراين سخنرانى، فرزند يزيد به قاتل بودن پدرش اقرار کرده است. او حتی به نتيجه اين جنايت که ورود به دوزخ است نيز اعتراف کرده و بعد هم دست از خلافت برداشته و گفته است: خودتان می‌دانيد و من به خير و شر حکومت کاری ندارم.

دانولد فایل صوتی 

«سفارش امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به فرزندشان امام حسين علیه‌السّلام»:

فرزندم: گنهكار را ( از رحمت خدا) نااميد مكن، چه گنه‌كارانى‌ كه پس از سال‌ها

گناه عاقبت بخير شدند و چه عبادت‌ كارانى كه‌ پس از عمرى عبادت سرانجام به

فساد گرائيدند و به دوزخ شدند پناه بر خدا از آتش.

فرزندم: چه نافرمان‌ها كه نجات يافتند، چه اطاعت‌كاران كه هلاك‌ شدند !

هركه راستى و درستى طلبد، رنج‌ها بر او سبك گردد !

رشد و هدايت‌ نفس در مخالفت با اوست.

هر ساعتى كه بگذرد عمر رابكاهد !

واى بر ستم‌گران از خداى احكم‌الحاكمين راز دان.

تحف‌العقول عن آل الرسول (ص)- ابن‌شعبه‌حرّانى/ص١٨٠

از کجا بفهمیم احادیثی که برامون نقل می کنن کدوماشون درسته و کدوماشون معتبر؟

مثلا
راسته امام علی ع در زمان عمر و ابوبکر پاهاشو به زمین مدینه کوبید و فرمود آرام باش و ازون موقع تا حالا در مدینه زلزله نیومده؟

در مورد بخش وظیفه هر مسلمانی است که مسایل دینی خود را از علما و حوزویان و شاگردان مکتب امام صادق فرا بگیرید
همان علمایی که امام صادق در حقشان فرمود:«کسی که انان را رد کند ما اهل بیت را رد کرده است و این در حد شرک به خداست»

الکافی ج1 ص67

همان علما و فقهایی که امام عسکری درباره انان فرمود: «هر یک از علمای شیعه که خود نگه دار ،حافظ بر دینشان،مخالف با هوای نفسشان ،مطیع پرودگارشان باشند بر مردم اطاعت انان واجب است»

وسائل الشیعه ج27 ص131

و همان علمایی که امام صادق در موردشان فرمود:«علمای شیعه ما مرزداران هستند .انان از مرزهای عقیدتی مردم که محل نفوذ شیطان و یارانش هستند محافظت می کنند و مانع تسلط انان بر شیعیان ضعیف میشوند .کسانی که خود را بر این امر بگمارد هزاران هزار برابر از مجاهدان برتر هستند زیرا انان از ادیان و عقاید محبین ما دفاع می کنند اما مجاهدان از بدنهای انها»

بحار الانوار ج2 ص5

متاسفانه اخیرا دیده می شود افراد فراوانی که شاید به هیچ عنوان سواد حوزوی نداشته اند اقدام به فعالیت در فضای مجازی و تشکیل کانال های پاسخ به شبهات می کنند و با کپی کردن مطالب از افراد و سایت های مختلف به فعالیت ادامه می دهند و احیانا چنان پاسخ های سستی بیان می دارند که سبب وهن دین و مذهب می شوند که ما بارها شاهد این مساله بوده ایم .اساسا به این نکته توجه ندارند که اهل بیت از ورود ایشان به چنین مباحثی که نیازمند سال ها تحصیل حوزوی و مطالعه دهها وصدها جلد کتاب می باشد نهی کرده اند

بحار الانوار ج2 ص124 باب7

اما در مورد بخش دوم 

شیخ صدوق در علل الشرایع نقل می کند که حضرت زهرا فرمود:در عهد ابوبکر زلزله ای آمد مردم فزع کنان و با شیون نزد ابوبکر و عمر امدند آن دو نیز با فزع و جزع محضر علی علیه السلام امدند مردم نیز به تبعیت از آن دو خود را به درب منزل حضرت علی رساندند علی علیه اسلام از منزل خارج شده و به طرف مردم آمد در حالی که از آنچه مردم به خاطرش وحشت زده و محزون بودند اندوهی نداشته و غمگین نبودند .

:امام از مردم گذشتند و مردم نیز به دنبالشان حرکت می کردند حضرت رفتند تا به تپه ای رسیدند و بر بالای آن نشسته و مردم اطراف تپه قرار و آرام گرفته و چشم به دیوارهای شهر دوخته و و حشت زده می دیدند که دیوارها می جنبند و در حال رفتن و آمدن می باشند.
حضرت فاطمه افزود:"امیر المومنین دو لب مبارک را حرکت داده سپس دست بر زمین زدند و فرمودند تو را چه می شود آرام باش.زمین آرام گرفت .حضرت علی پس از آن فرمود:"من کسی هستم که خداوند در قرآن درباره او می گوید:"هنگامی که زمین به سخترین زلزله خود به لرزه در آید و بارهای سنگین اسرار درون خویش همه را از دل خاک بیرون افکند در آن روز انسان گوید :زمین را چه میشود”

سوره زلزله ایات 1 تا3

من همان انسانی هستم که به زمین می گویم تو را چه میشود”

علل الشرایع ج2 ص556

بحار الانوار ج41 ص254

اما در مورد این که از آن پس دیگر در مدینه زلزله نیامد گفتنی است که چنین مطلبی ثابت نیست.