مثل شاخه هاي گیلاس!
مثل شاخه هاي گیلاس!
به شاخه هاي گیلاس نگاه کن! چوب اند؛ اما در فصل بهار از دل آنها شکوفه هاي نرم و سپید و لطیف و زیبا بیرون میزند.
آدمی وقتی این ها را میبیند یک دنیا امید میشود.
چون خـدایی که میتواند از دل این همه چوب خشک، این شـکوفه هاي لطیف و زیبا را بیرون بکشد، پس از وجود خشک و خشـن
ما هم میتواند گل هاي زیبا يا خلاق بیرون بکشد.
حافظ وقتی این صحنه ها را میدید، روي همین نکته اشاره میکرد و میگفت:
«آنکه رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد»
حجت الاسلام رنجبر
