فاطمه‌ى زهرا (سلام‌اللَّه‌عليها) مجمع همه خيرات
اين خير كثيرى كه خداوند متعال در سوره‌ى مباركه‌ى كوثر مژده‌ى آن را به پيامبر اكرم داد و فرمود:
«انّا اعطيناك الكوثر»
كه تأويل آن، فاطمه‌ى زهرا (سلام‌اللَّه‌عليها) است - درحقيقت مجمع همه‌ى خيراتى است كه روزبه‌روز از سرچشمه‌ى دين نبوى، بر همه‌ى بشريت و بر همه‌ى خلايق فرو مى‌ريزد. خيلى‌ها سعى كردند آن را پوشيده بدارند و انكار كنند، اما نتوانستند؛ «واللَّه متمّ نوره و لو كره الكافرون».
ما بايد خودمان را به اين مركز نور نزديك كنيم؛ و نزديك شدن به مركز نور، لازمه و خاصيتش، نورانى شدن است. بايد با عمل، و نه با محبت خالى، نورانى بشويم؛ عملى كه همان محبت و همان ولايت و همان ايمان، آن را به ما املاء مى‌كند و از ما مى‌خواهد.
با اين عمل، بايد جزو اين خاندان و وابسته‌ى به اين خاندان بشويم. اين‌طور نيست كه قنبرِ درِ خانه‌ى على (عليه‌السّلام) شدن، كار آسانى باشد. اين‌گونه نيست كه «سلمان منّا اهل‌البيت» شدن، كار آسانى باشد.
ما جامعه‌ى مواليان و شيعيان اهل‌بيت(عليهم‌السّلام)، از آن بزرگواران توقع داريم كه ما را جزو خودشان و از حاشيه‌نشينان خودشان بدانند؛ «فلان ز گوشه‌نشينان خاك درگه ماست». دلمان مى‌خواهد كه اهل‌بيت درباره‌ى ما اين‌طور قضاوت كنند؛ اما اين آسان نيست؛ اين فقط با ادعا به دست نمى‌آيد؛ اين، عمل و گذشت و ايثار و تشبه و تخلق به اخلاق آنان را لازم دارد.
بیانات در سالروز میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها 1370/5/10
