افتان و خیزان به سمت قبر پیامبر می دوی خود را روی قبر پیامبر می اندازی

و درددلت را با پیامبر آغاز می کنی .شاید به اندازه همه آنچه که در طول این

سفر گریسته ای پیش پیامبر گریه می کنی و همه مصائب و حوادث را مو به مو

برایش نقل می کنی و به یادش می آوری آن خواب را که او برای تو تعبیر کرد .

انگار که تو هنوز همان کودکی که در آغوش پیامبر نشسته ای و او اشکهای تو

را با لبهایش می سترد و خواب تو را تعبیر می کند:

آن درخت کهنسال جد توست عزیز دلم که به زودی تندباد اجل او را از پای در

می آورد و تو ریسمان عاطفه ات را به شاخسار درخت مادرت فاطمه میبندی و

پس از مادر ،دل به پدر ، آن شاخه دیگر خوش می کنی و پس از پدر دل به دو

برادر می سپاری که آن دو نیز در پی هم ، ترک این جهان می گویند و تو را

با یک دنیا مصیبت و غربت تنها می گذارند.

-تعبیر شد خواب کودکی های من پیامبر!و من اکنون با یک دنیا مصیبت و غربت تنها مانده ام.

آفتاب در حجاب  سید مهدی شجاعی