تحریف در انجیل

small_Bible.jpgقبل از پرداختن به اصل پاسخ لازم است ابتدا معناي تحريف ذكر شود سپس دلايل مسلمانان بازگو شود.
تحريف در لغت به معناي تغيير و تبديل است»(1) و غرض اصلي در بحث ما از تحريف آن است كه كتاب مقدس كه شامل عهد قديم و جديد مي باشد، توسط افراد بشر مورد دستبرد واقع شده است. مطالبي از آن حذف شده و مطالبي كه اصلاً ربطي به كتاب آسماني و الهي ندارد به آن اضافه شده است. بنابراين در كتب مقدس تحريف هم به زيادي و هم به نقصان رخ داده است.

دلايل مسلمانها بر تحريف كتب مقدس(تورات و انجيل):

حكم عقل:

عقل سليم وجود پاره اي از گزاره هاي انحرافي در كتاب مقدس را نشانة ترديد ناپذير تحريف در اين كتاب مي شمارد به عنوان مثال مواردي از گزاره هاي انحرافي را براي اثبات مطلب يادآوري مي كنيم.

1. خدا در كتب مقدس:

خداوند در كتاب مقدس بصورت ضعيف، ناقص، ترسو، حسود و انسان واره توصيف شده است و هم طراز با عيسي دانسته شده است. به عنوان مثال: علّت منع آدم و حوّا از درخت ممنوعه و اخراج آن دو از بهشت آن بوده كه خداوند ترسيده بود

كه آدم با خوردن از ميوه درخت ممنوعه عارف به نيك و بد گرديده، از تمام جهات مثل خداوند گردند يعني حيات ابدي پيدا كنند.(2) و در عهد جديد علّت مخالفت يهوديان با حضرت عيسي الوهيت وي دانسته شده است.(3) در نامه پولس به فيلپيان خدا و عيسي هم طراز و برابر معرفي شده است.(4) بنابراين آموزه هاي فوق كه در كتاب مقدس مكتوب است با قدرت، علم و حكمت الهي و غناي ذاتي پروردگار در تعارض مي باشد. عقل سليم ساحت مقدس ربوبي را از نسبت هاي فوق مبرا و منزه مي داند. پس چنين نسبت هايي، ناشي از توهمات انحرافي انسانها است كه به نام دين آسماني قالب گرديده است.

2. پيامبران در كتب مقدس:

متأسفانه در كتاب مقدس نسبت هاي ضداخلاقي و ناروائي دربارة پيامبران الهي مطرح شده است. به صورت مثال: حضرت لوط توسط دخترانش با شراب مست مي شود و در نتيجه با دختران خود همبستر مي شود تا از لوط نسلي بيادگار بماند.(5) حضرت ابراهيم به علّت ترس از جانش زن خود ساره را كه از زيبايي فوق العاده برخوردار بوده به عنوان خواهر خود در دربار فرعون معرّفي و به فرعون تزويج مي كند. سرانجام فرعون از واقعيت مطلب مطلع مي شود، و ابراهيم را بخاطر اقدامش سرزنش مي كند.(6) و نيز حضرت داود به خاطر پنهان نگهداشتن رابطه نامشروعش با زن اورياه رحتّي، او را كه از مجاهدان مخلص و پاكدل بوده است بر اثر يك توطئه به قتل مي رساند.و زن او را تصاحب مي كند.(7) حضرت سليمان بخاطر تمايل زنانش به بت پرستي، دستور ساخت و ساز بتخانه هاي متعدد را صادر مي كند.(8) به حضرت عيسي نسبت داده اند كه وي در اثر معجزه اي در يك مراسم عروسي شرابي بسيار مست كننده تهيه مي كند(9) در حاليكه شراب در كتاب مقدس تحريم گرديده است.(10) و نيز اين نسبت كه وي پاهايش را با اشك زن خاطئه شستشو و با موهاي او خشك مي كرده است.(11) و نمونه هاي شرم آور ديگر كه حكايت از تحريف خطرناك در كتاب مقدس دارد.(12) در حاليكه پيامبران الهي بايد واجد صفات و اخلاقي باشند كه ذرّه اي خدشه به امانت داري و صداقت آنان در پيام رساني از جانب خداوند، وجود نداشته باشد امّا تصوير پيامبران الهي در كتاب مقدس آنچنان مخدوش و آلوده است كه جاي هيچ اطمينان منطقي، برصداقت و درستكار و امانت داري آنان باقي نمي ماند.

قرآن:

قرآن كريم در آيات متعددي از تحريف آيين اهل كتاب سخن گفته است: به عنوان نمونه در آيه 79 سوره مباركه بقره آمده است: «واي بر آناني كه چيزهاي را بدست خود مي نويسند سپس مي گويند اين از طرف خداست تا به بهاي كمي آنرا بفروشد…» در آيات 78ـ75 آل عمران و نيز آيه هاي 15ـ13 سوره مائده سخن از تحريف كتمان و نسيان آيات تورات و انجيل به اهل كتاب نسبت داده شده است. از نظر قرآن تنها تورات، زبور و انجيل كتاب الهي بوده است. و اهل كتاب با تحريفات زياد و نقصان در اين كتاب هاي الهي راه انحراف از مسير اصلي هدايت را باز كرده اند.

سنت:

در روايات اسلامي، يهود در دين حضرت موسي و پولس در آيين حضرت عيسي مسيح، مسئول گمراهي و انحرافات معرفي شده است.(13) بنابراين براساس روايات اسلامي پولس كه بيشترين سهم را در ترويج مسيحيت ايفا كرده است، مسئول انحرافات و تحريفات آيين مسيحيت مي باشد. پس وي كه يك يهودي متعصب و دشمن سرسخت حضرت عيسي بوده است(14) بعد از واقعه تصليب از در دوستي و ايمان به مسيحيت وارد شد و افكار مسموم و انحرافي و بت پرستي را در آيين مسيح وارد كرده است.

ادامه دارد….

پاورقي:
1. مرتضي الذبيدي، تاج العروس، دارالفكر بيروت، 1414، چ جديد، ج 12: 136، ماده حرف.
2. كتاب مقدس عهد عتيق سفر پيدايش باب 2: 16 و 25 باب 3: 34ـ1.
3. همان عهد جديد، انجيل متي يوحنا باب 10: 38ـ31.
4. همان رساله پولس به فيلپيان، باب 2: 11ـ10.
5. همان عهد عتيق سفر پيدايش، باب 19: 38ـ31.
6. همان، باب 12: 20ـ12 و باب 20: 12ـ2.
7. همان كتاب دوم سموئيل باب 11: 27ـ2.
8. همان كتاب اول پادشاهان باب 11: 14-1.
9. عهد جديد، انجيل يوحنّا، ب 2: 11ـ1.
10. عهد عتيق، سفر لاويان، ب 10: 10ـ9.
11. عهد جديد انجيل لوقا, ب 7: 47ـ37.
12. براي مطالعه بيشتر مراجعه شود به البيان تأليف آيت الله خوئي ترجمه صادق نجمي و هاشم زاده هريسي، چ پنجم، 1375 هـ. ش، دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوي، ج اول، از ص 90 الي 100.
13. ر.ك. بحارالانوار، كتاب المعاد، ج 8، ب24، حديث 77 و 83 و كتاب الامامة، ج 25، ب 13، حديث 24 و ج 30: 189، حديث 145، طبع تهران، دارالكتب الاسلاميه، بي تا.
14. جيميز هاكس، قاموس كتاب مقدس، چاپ دوم، كتابخانه طهوري، 1349، 331ـ328.