اعتقاد مشرکان به شفاعت بتها درنزد خداوند

آیه : 94 سوره : الانعام
مسئولیت و حسابرسی فردى در قیامت
تنهایی انسان در هنگام بازگشت به سوى خدا
اعتقاد مشرکان به شفاعت بتها درنزد خداوند
ظهور پوچی خیالبافیهاى مشرکان در قیامت
بی‌فایدگی ثروتها و امکانات دنیائی در قیامت
ظهور پوچی خیالبافی‌هاى مشرکان در قیامت
متن یادداشت:

وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ کَمَا خَلَقْنَاکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَکْتُمْ مَا خَوَّلْنَاکُمْ وَرَاءَ ظُهُورِکُمْ وَمَا نَرَىٰ مَعَکُمْ شُفَعَاءَکُمُ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِیکُمْ شُرَکَاءُ لَقَدْ تَقَطَّعَ بَیْنَکُمْ وَضَلَّ عَنْکُمْ مَا کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ

و (روز قیامت به آنها گفته می‌شود:) همه شما تنها به سوی ما بازگشت نمودید، همان‌گونه که روز اوّل شما را آفریدیم! و آنچه را به شما بخشیده بودیم، پشت سر گذاردید! و شفیعانی را که شریک در شفاعت خود می‌پنداشتید، با شما نمی‌بینیم! پیوندهای شما بریده شده است؛ و تمام آنچه را تکیه‌گاه خود تصوّر می‌کردید، از شما دور و گم شده‌اند!