حسن به مسعود مى‏گوید: به محضر مولایم حضرت ابوالحسن الهادى علیه‏السلام رسیدم. در آن روز

چند حادثه ناگوار و تلخ برایم رخ داده بود؛ انگشتم زخمى شده و شانه‏ام در اثر تصادف با اسب سوارى

صدمه دیده و در یك نزاع غیر مترقبه لباسهایم پاره شده بود. به این خاطر، با ناراحتى تمام در حضور

آن گرامى گفتم: عجب روز شومى برایم بود! خدا شرّ این روز را از من باز دارد!

امام هادى علیه‏السلام فرمود: «یَا حَسَنُ هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِى بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ؛ اى حسن! این [چه

سخنى است كه مى‏گویى] با اینكه تو با ما هستى، گناهت را به گردن بى‏گناهى مى‏اندازى! [روزگار

چه گناهى دارد!]»

 حسن بن مسعود مى‏گوید: با شنیدن سخن امام علیه‏السلام به خود آمدم و به اشتباهم پى بردم.

گفتم: آقاى من! اشتباه كردم و از خداوند طلب بخشش دارم.

 امام فرمود: اى حسن! روزها چه گناهى دارند كه شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست

خود مجازات مى‏شوید، به ایام بدبین مى‏شوید و به روز بد و بیراه مى‏گویید!

 حسن گفت: اى پسر رسول خدا!، براى همیشه توبه مى‏كنم و دیگر عكس العمل رفتارهایم را

به روزگار نسبت نمى‏دهم.

  امام در ادامه فرمود: «یَا حَسَنُ اِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِیبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِى بِالاْءَعْمَالِ عَاجِلاً وَ آجِلاً؛

اى حسن! به طور یقین خداوند متعال پاداش مى‏دهد و عقاب مى‏كند و در مقابل رفتارها در دنیا و آخرت مجازات مى‏كند.»

 بحارالانوار، ج 56، ص 2.

فاطمه پروانۀ مدار خودش بود

            منحصراْ تحت انحصار خودش بود

                         فاطمه مخدوم خویش و خادم خویش است

                                   کعبۀ خود بود و پرده دار خودش بود

                                             نان کسی بر لبش حلال نباشد

                                                      فاطمه هر روز نان بیار خودش بود

                                                                روح خودش را گرفت در تن خود ریخت

                                                                         خلقت زهرا در اختیار خودش بود

                                                                            گفت: اَنا مِن فاطمةُ ، فاطمه مِنّی

                                                                    فاطمه پس سالها کنار خودش بود

                                                             اینکه ولایت چنین به نام علی شد

                                                    کار علی هم نبود، کار خودش بود

                                              هیچ زمان رو نزَد به غیرت شمشیر

                                    تکیه ی زهرا به ذوالفقار خودش بود

                                   نَه که بخواهد نبی مقام بگیری

                     بوسه به دست تو افتخار خودش بود

         نیست عجب گر علی به خاک تو افتاد

چون که مزار تو نَه، مزار خودش بود

علی اکبر لطیفیان

می توان جان را به نام روشنش تطهیر کرد

آیۀ تطهیر را خواند و از او تفسیر کرد

در تب و تاب وضویش می خروشند آب ها:

“آب را با آب آیا می توان تطهیر کرد؟”

خانه اش ساده است اما می شود در سادگیش

چند معصوم خدا را در دلش تصویر کرد

می توان با ذکر تسبیحش چه راحت یک شبه

سفره های خالی از عرفان خود را سیر کرد

هر که باشی باز با مادر به جایی می رسی

باید این را با حسین فاطمه تعبیر کرد

هم علی زهراست هم زهرا علی، پس می توان

یا علی گفت و ز راه فاطمه تقدیر کرد

سید علی اصغر علوی

حسن پریشان حیسن گریان 

        زمین پر از خون سما دلخون

               دوچشم بارانی نگاه طوفانی

                      چادر خاکی صورت نیلی

                                به عرش کبریا صاحب عزا خدا

                                       آهسته فریاد زد سما ومافیها

                                                  نقاب زهرا نشسته می شود

                                                            بعد نبی یاس شکسته می شود

                                                                       عجل وفاتی سروده میشود

                                                                                 پهلو شکسته شده ماه حیدر

                                                                                         هلال قیامت کرده قیامت 

رهبر انقلاب در از سخنانشان با اشاره به تهديدات اخير دولتمردان آمريكايي، افزودند: «ملت و مسوولان

مادر 26 سال اخير به زبان خشن و تهديدآميز دشمن عادت كرده‌اند و اكنون نيز ضمن حفظ هوشياري

كاملبه اين جنجال‌ها بي‌اعتنا مي‌مانند و به انجام وظايف خود در راه پيشرفت كشور ادامه مي‌دهند.»

 ايشان دروغ‌هاي مقامات آمريكايي درباره‌ تلاش ايران براي ساخت بمب اتمي را يادآوري كردند و

افزودند:«آمريكايي‌ها به خوبي مي‌دانند كه توليد بمب اتم در ايران افسانه است و هيچ واقعيتي ندارد.

آنها در واقع ازشكل گرفتن ايران قدرتمند مستقل اسلامي، پيشرفته و برخوردار از فن‌آوري‌هاي مدرن

نگرانند و سعي مي‌كنندبا جار و جنجال، راه پيشرفت ملت ايران را سد كنند و اين كشور را هميشه

نيازمند خود نگه دارند. اما ملتايران برخورداري از انرژي و فن‌آوري مدرن هسته‌يي را حق خود

مي‌داند و از اين حق نمي‌گذرد.»

 آيت‌الله خامنه‌اي با اشاره به استفاده آمريكايي‌ها از بمب اتم براي نابود كردن ملت‌ها، افزودند: «اين‌جور

كارهافقط از دولتمردان آمريكايي برمي‌آيد. ما دنبال توليد بمب اتم نيستيم؛ چرا كه اسلام به ما اجازه

نمي‌دهد حتي بادشمنانمان اين‌گونه برخورد كنيم.»

 ايشان با انتقاد از كساني كه با تكرار حرف‌هاي دشمن، تاكيد ملت ايران بر استفاده از انرژي هسته‌يي

را نادرستمي‌دانند، افزودند: «انرژي هسته‌يي فقط بهانه است. اگر اين بهانه هم نباشد، آمريكايي‌ها

براي توطئه‌چيني بر ضدملت ايران، مسائل ديگري همچون حمايت از تروريسم و نقض حقوق بشر را

بهانه مي‌كنند.»

 آيت‌الله خامنه‌اي با اشاره به جنايات نظاميان آمريكايي در ابوغريب، گوانتانامو و نيز نقض آشكار و

مستمر حقوقبشر در آمريكا، افزودند: «كساني پرچم حقوق بشر را در دست گرفته‌اند و ملت بزرگ

ايران را به نقض حقوقبشر متهم مي‌كنند كه بزرگترين نقض‌كنندگان حقوق بشر هستند.»

 رهبرانقلاب با اشاره به بي‌اعتنايي ملت و مسوولان ايراني به تهديدات آمريكا، خاطرنشان كردند: «البته

مامثل دولتمردان آمريكا جنگ‌طلب نيستيم. اما اگر پاي عزت ملت و منافع كشور به ميان آيد، مسوولان

ايراننيز مثل آحاد ملتو برخلاف دولتمردان آمريكا اهل فداكاري هستند و اگر تجربه تلخي براي ملت

پيش آيد، بندهنيز لباس رزم مي‌پوشمو آماده‌ فداكاري مي‌شوم.»

 ايشان همبستگي و اتحاد ملت، مشاركت عمومي و اعتصام به ريسمان الهي را مهمترين سلاح ملت ايران

براي خنثي‌سازي توطئه‌ها و تهديدات دشمنان دانستند و با اشاره به اعلام دولتمردان آمريكايي مبني بر

سرمايه‌گذاري براي ايجاداپوزيسيون در ايران، خاطرنشان كردند: «آمريكايي‌ها بيخود به نفوذي‌ها و

مزدورانخود درايران دل نبندند؛ زيراكساني كه مي‌خواهند با پول آمريكا منافع بيگانگان را در اين كشور

دنبال كنند وضمنا قيافه‌اپوزيسيون هم بگيرنددر چشم ملت ايران منفورترين انسان‌ها به شمار مي‌آيند.»