ابوذرغفاری
ابوذر صحابی صالح، صادق، شورآفرین و پرتوان در تمامی صحنه هاست که از آغاز
پذیرش اسلام تا آخرین لحظه حیات، اندکی در حق گویی، ستم ستیزی و یاری نبوت و ولایت
کوتاهی نکرد و لحظه ای تردید به خود راه نداد. او سه سال پیش از بعثت رسول اکرم(ص)
خدا را می پرستید و پس از رسالت آن حضرت، چهارمین یا پنجمین نفر از ایمان آورندگان بود، از
این رو در زمره «سابقین در اسلام» محسوب می شد.(1) اباذر نخستین کسی بود که ایمان خویش
را در مکه آشکار کرد و با ویژگی خاص خود، باور توحیدی خویش را در کنار کعبه به گوش
همگان رساند.(2)
رسول خدا(ص) او را می ستود و می فرمود:
«رحمت خداوند بر تو باد ای اباذر! براستی که تو تنها زندگی می کنی، تنها می میری، تنها برانگیخته
می شوی و تنها وارد بهشت خواهی شد. سعادتمند و رستگارند مردمی که غسل و کفن و دفن تو را به
عهده می گیرند … آسمان سایه نیفکند و زمین در برنگرفت، راستگوتر از ابوذر! ای اباذر! براستی که
تو از ما اهل بیت هستی … پس دوستدار اهل بیت من باش، آن کسانی که خداوند «رجس» و پلیدی را
از آنان دور ساخت و پاکشان گردانید، پاک گردانیدنی مخصوص».(3)
نگرش روشن پیامبر(ص) پس از رحلت آن حضرت برای همگان تجسم یافت. زیرا ابوذر در تندباد حوادث
و اوضاع سیاه سیاسی در میان انبوه بیش از یکصد هزار نفر در غدیر خم چونان سروی راست قامت و
پیشگامی هوشمند، پویا و انقلابی حضوری زنده و تأثیرگذار داشت و لحظه ای تحت تأثیر شرایط و جوّ
آلوده تطمیع و تهدید با زر و زور قرار نگرفت.(4)
او از آغازین لحظه حرکت به سوی رسول خدا(ص)، علی(ع) را که نوجوانی بیش نبود در کنار آن
حضرت دیده بود و از سختکوشی فاطمه(ع) در مسیر رسالت پیامبر(ص)، آگاهی کامل داشت. از این رو
ایمانی از سر شناخت و معرفت به رسول خدا(ص) و خاندان پاک او داشت. آنگاه که سکه های زرد و سفید
سران حکومت در مدینه و شام به صورت پنهانی برای او فرستاده می شد تنها به یک جمله بسنده می کرد:
«یک گرده نان جو دارم که با آن چند روز را می گذرانم. من با ولایت علی بن ابی طالب و عترت پاک
او، احساس بی نیازی از دیگران می کنم.»(5)
روزی دیگر قاطعانه از حرکت پرخروش فاطمه زهرا(س) حمایت کرده و فریاد می زند: «براستی که
من به خاطر ولایت علی و خاندان هدایتگر او که به حق و حقیقت دعوت می کنند و خود اهل هدایت و
عدالت اند احساس ثروتمندی بیش از دیگران دارم. من خود این ویژگیها را در علی و دودمان او از
رسول خدا شنیدم … همانا علی راستگوی بزرگ، صدیق اکبر و امتیازدهنده حق از باطل بعد از
پیامبر خدا و رهبر دین داران است و ثروت پیشوای ستم پیشگان.»(6)
1 الصفوه من الصحابة و الشاکرین، حسین الشاکری، ج1، ص67 115.
2 همان، ص68 و 69.
3 شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار(ع)، ص502؛ خصال، ص182؛
کامل بهایی، ج1، ص157؛ کافی، ج8، ص297؛ مجالس المؤمنین، ج1، ص217.
4 نک: تاریخ الیعقوبی، ج2، ص124 و 173؛ مروج الذّهب، ج2، ص341 و 342؛
تاریخ الطبری، ج4، ص283؛ طبقات الکبری، ج4، ص229؛ الغدیر، ج6، ص304 و ج9، ص373.
5 نقد الرجال، ج1، ص77؛ شجرة الطّوبی، شیخ محمدمهدی مازندرانی (شرح زندگانی ابوذر).
6 ر.ک: المجالس السنیّه، ج1، ص243 245؛ الصفوه من الصحابه و التابعین
سلام خداقوت
به روزم ومنتظردیدار