قبل از انقلاب در سفرى كه به كرمان داشتم وارد دبیرستانى شدم. بچه‏ها در حال بازى بودند و رئیس

دبیرستان زنگ را به صدا در آورد و ورزش را تعطیل و بچه‏ها را براى سخنرانى من جمع كرد.من

هم گفتم: بسم اللّه الرّحمن الرّحیم. اسلام طرفدار ورزش است والسلام. این بود سخنرانى من، بروید

سراغ ورزش.رئیس دبیرستان گفت: آقاى قرائتى شما مرا خراب كردى! گفتم: تو مى‏خواستى مرا

خراب كنى و بچه‏ها را از بازى شیرین جدا كنى وپاى سخن من بیاورى. آنان تا قیامت نگاهشان به

هر آخوندى مى‏افتاد مى‏گفتند: اینها ضد ورزش هستند و با این حركت از آخوند یك قیافه ضد ورزش

درست مى‏كردى.بچه‏ها دور من جمع شدند و گفتند: عجب آقاى خوبى. پرسیدند شب‏ها كجا سخنرانى

دارید. من هم آدرس مسجدى را كه در آن برنامه داشتم به بچه‏ها دادم. شب دیدم مسجد پر از جوان شد.