عنایت امام زمان(عج) به زائران حضرت زینب(س)

در مقدمه كتاب «خصايص الزينبيه» آمده است:

مرحوم حاج محمدرضا سقازاده، كه يكى از وعاظ توانمند بود، نقل مى كند: روزى به محضر يكى از علماى بزرگ و مجتهد مقدس ‍ و مهذب، حاج ملاعلى همدانى مشرف گشتم و از او درباره مرقد حضرت زينب جويا شدم، او در جوابم فرمود: روزى مرحوم حضرت آيت الله الغظمى آقا ضياء عراقى (كه از محققين و مراجع تقليد بود) فرمودند: شخصى شيعه مذهب از شيعيان قطيف عربستان به قصد زيارت حضرت امام رضا (ع) عازم ايران مى گردد. او در طول راه پول خود را گم مى كند. حيران و سرگردان مى ماند و براى رفع مشكل متوسل به حضرت بقية الله امام زمان (عج) مى گردد. در همان حال سيد نورانى را مى بيند كه به او مبلغى مرحمت كرده و مى گويد: اين مبلغ تو را به «سامره» مى رساند.

چون به آن شهر رسيدى، پيش وكيل ما «حاج ميرزا حسن شيرازى» مى روى و به او مى گويى: سيد مهدى مى گويد آن قدر پول از طرف من به تو بدهد كه تو را به مشهد برساند و مشكل مالى ات را برطرف سازد. اگر او نشانه خواست ، به او بگو: امسال در فصل تابستان ، شما با حاج ملاعلى كنى طهرانى ، در شام در حرم عمه ام مشرف بوديد، ازدحام جمعيت باعث شده بود كه حرم عمه ام كثيف گردد و آشغال ريخته شود. شما عبا از دوش گرفته و با آن حرم را جاروب كردى! و حاج ملاعلى كنى نيز آن آشغال ها را بيرون مى ريخت… و من در كنار شما بودم!!

شيعه قطيفى مى گويد: چون به سامرا رسيدم و به خدمت مرحوم شيرازى شرفياب شدم جريان را به عرض او رساندم . بى اختيار در حالى كه اشك شوق مى ريخت ، دست در گردنم افكند و چشمهايم را بوسيد و تبريك گفت و مبالغى را برايم مرحمت كرد.

چون به تهران آمدم ، خدمت حاج آقاى كنى رسيدم و آن جريان را براى او نيز تعريف نمودم . او تصديق كرد، ولى بسيار متاءثر گشت كه اى كاش اين نمايندگى و افتخار نصيب او مى شد.

منبع

من از تراکم سیاه ابرها می ترسم …
و هیچ کس مهربانتر از تو نیست صدا می زنم …
کجاست آن یوسف گمگشته مهربانی که چراغ هدایت به دست در زمین دادگری کند ؟
کجاست مهـدی … ؟
مرا در یاب …
در انتظارت هستم و خواهم بود … بیا …
مهدیا دل شکسته ام را به تو می سپارم … دلدارم تو باش

“اللهم عجل لولیک الفرج”

دانلود زیارت امام زمان (ع) در روز جمعه

در دعای ندبه وقتی جریان دعا به حضرت صاحب الزمان  (ارواحنافداه) می‌رسد، چنین عبارتی آمده است:

                                                                            «یَاابْنَ مَنْ دَنَی فَتَدَلیَّ فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنَی دُنّوا وَاْقتِرابا مِنَ اْلعَلِیِّ اْلاَعْلَی»،1

یعنی می‌خواهیم از جدایی امام عصر (سلام الله علیه) ناله کنیم و آرزوی وصال داشته باشیم، این آخرین سخن انسان است، گویا کامل ترین مقامی است که در مورد بنده وجود دارد.در قرآن شریف نیز در باره معراج پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) آمده است: «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلََّی فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی»2 سپس نزدیک و نزدیک‌تر شد تا جایی که به اندازه‌ی دو کمان یا نزدیک‌تر شد.این درخواست، مرتبه‌ی بسیار بلندی است و به همه کس داده نمی‌شود، حتی انبیای اولواالعزم اما می‌توان به آن نزدیک شد.

حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) می‌فرماید:

خداوندا این نورانیت و بصیرت قلوب که اولیاء از تو خواستند و خواهش نمودند که به نورانیت آن، واصل به تو شوند، چه بصیرتی است؟ بارالها، این حجب نور که در لسان ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) ما متداول است، چیست؟ این معدن عظمت و جلال و عزّ قدس و کمال چه چیزی است که غایت مقصد آن بزرگواران است، و ما تا آخر از فهم علمی آن هم محرومیم، تا چه رسد به ذوق آن و شهود آن؟ خداوندا، ما که بندگان سیه روی سیه روزگاریم، جز خور و خواب و بغض و شهوت از چیز دیگر اطلاع نداریم و در فکر اطلاع هم نیستیم، تو خود نظر لطفی به ما کن و ما را از این خواب بیدار و از این مستی هوشیار فرما.3

از یکی از بزرگان اهل معنی پرسیدم: علت این که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیرد و غمگین می‌شود چیست؟ فرمود:

«چون در آن لحظه قلب مقدّس امام عصر (ارواحنافداه) به سبب عرضه‌ی اعمال انسان‌ها، ناراحت و گرفته است، آدم و عالم متأثر می‌شوند. او قلب و مدار وجود است.»

ما هنوز به این نور نرسیده ایم، امّا ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) بدان رسیده اند، با این حال، همین نور را نیز حجاب می‌دانند. در ادامه حضرت امام (اعلی الله مقامه الشریف) می‌فرماید: «در هر صورت برای اهلش همین یک حدیث کفایت می‌کند تمام عمر خود را صرف کنند برای تحصیل محبت الهی و اقبال وجه الله».

پس بیاییم ارتباط خود را قوی‌تر کنیم و رفاقت داشته باشیم؛ آن هم با کسی که بیش از همه به او محتاجیم و گردن ما حق دارد. امام عصر(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) از تمام انبیا و اوصیاءشان به جز پیامبر خاتم (صلوات الله علیه و آله) و وصّی ایشان برترند. ایشان بهترین ارتباط را با خداوند دارند. این لطفی از الطاف الهی است که ما از امت این پیامبر و این امام هستیم.

در روایات آمده است که انبیای گذشته اگر در جایی گرفتار می‌شدند به ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) متوسل می‌شدند، ولی ما با این که جزو امت ایشان هستیم، این قدر عقب افتاده ایم.

                                                          به راستی چرا باب الله را رها کرده‌ایم؟ 

1. مفاتیح الجنان،دعای ندبه

2. نجم، آیه 9

منبع 

خداوندا، تلخی این روزها را به شیرینی فرج حضرت بقیة الله جبران فرما.

امام خمینی (ره):

خداوندا، تو می‌دانی که استکبار و امریکای جهانخوار گلهای باغ رسالت تو را پرپر نمودند. خداوندا، در جهان ظلم و ستم و بیداد، همه تکیه گاه ما تویی، و ما تنهای تنهاییم و غیر از تو کسی را نمی‌شناسیم و غیر از تو نخواسته‌ایم که کسی را بشناسیم. ما را یاری کن، که تو بهترین یاری کنندگانی. خداوندا، تلخی این روزها را به شیرینی فرج حضرت بقیة الله - ارواحنا لتراب مقدمه الفداء - و رسیدن به خودت جبران فرما.

صحیفه امام خمینی جلد 21 صفحه 95

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار دست‌اندرکاران برگزاری انتخابات با اشاره به عادت برخی افراد به تکرار کردن واژه‌ی «تندروها»، متهم کردن جریان حزب‌اللهی و مؤمن و انقلابی به تندروی را به بهانه‌ی قضایایی غیر قابل قبول، مورد انتقاد قرار دادند و فرمودند: «یک عادتی هم در بعضی پیدا شده است که همین‌طور مدام تکرار میکنند «تندروها، تندروها»؛ خب بله، تندرَوی و کندرَوی -طرف افراط و تفریط- هر دو بد است، این معلوم است امّا [اینکه] تندروی چیست، کندروی چیست، خطّ میانه کدام است، چیزهای خیلی واضح و روشنی نیست، جزو مسائل بیّن نیست، تبیین لازم دارد… بعضی وقتی میگویند تندروی، جریان حزب‌اللّهی و مؤمن مورد نظرشان است؛ نه، جریان مؤمن را، جریان انقلابی را، جوانان حزب‌اللّهی را متّهم نکنید به تندروی؛ اینها همان کسانی هستند که با همه‌ی وجود، با همه‌ی اخلاص در میدان حاضرند، آنجایی هم که دفاع از مرزها لازم باشد، دفاع از هویّت ملّی لازم باشد، مسئله‌ی جان دادن و خون دادن مطرح باشد، همینها هستند که به میدان می‌آیند.»

دانلود فایل صوتی

منبع

طلاب مدرسه علمیه شیهد مطهری در جنشواره علامه حلی شرکت نمودند.

به گزارش رابط خبری مدرسه علمیه شهید مطهری، طلاب این مدرسه علمیه، به دنبال شعار محوری پژوهش

مبنی بر هر طلبه یک پژوهشگر، در فراخوان جشنواره علامه حلی شرکت کردند. معاون پژوهش این مدرسه

نیز صحت این خبر را تایید نمود و از شرکت پرشور طلاب در این فراخوان خبر داد.

نهي امام صادق(ع) از ترور

پايه هاي اسلام ناب در رحمت، مهرباني، پرهيز از سنگدلي، بخشايش و گذشت است و اين دين الهي، هرگز قتل پنهاني و بدون محاکمه و حکم قضايي را تأييد نمي کند. در واقع اسلام با کشتن انسان ها به غير از حق سرناسازگاري دارد و با آن مخالف است. ابوصباح کناني به امام جعفر صادق(ع) گفت: يکي از همسايه هايم که از قبيله همدان است، به علي(ع) دشنام مي دهد، آيا اجازه مي دهي او را بکشم؟ امام فرمود: اسلام ترور را منع کرده است. او را رها کن؛ زيرا به زودي فرد ديگري اين کار را انجام مي دهد. ابوصباح مي گويد: به سوي کوفه رفته و در مسجد مشغول نماز صبح شدم. در اين حال، گوينده اي از به قتل رسيدن همسايه ام سخن مي گفت که مانند مرده اي که باد کرده در رختخوابش پيدا شده است. سپس گروهي آمدند و او را به خاک سپردند

منبع

تعريف تروريسم

تروريسم، به مفهوم به کارگيري خشونت و تهديد با انگيزه سياسي است و با ترس، ارعاب و تهديد همراه است. ازديدگاه تروريست ها، همه هدف هستند و کسي در امان نيست، اهداف بدون تبعيض انتخاب مي شوند و هميشه استفاده از قتل، جرم، تهديد و…، براي رسيدن به هدفي انقلابي صورت مي گيرد. هم چنين اقدامات خشونت آميز و غيرقانوني حکومت ها براي سرکوب مخالفان خود و ترساندن آنان نيز، در رديف مفهوم تروريسم است که از آن به عنوان«تروريسم دولتي» ياد مي شود.

کم رنگ شدن نظارت اجتماعی

در جوامع اسلامی که ارزش ها و هنجارهای مهم اجتماعی نشأت گرفته از تعالیم والای اسلام است، عنصر مذهب میتواند از طریق تقویت ارزش ها و هنجارهای مهم به کنترل اجتماعی کمک مؤثری کند.در نظریه کنترل اجتماعی اعتقاد بر آن است که چنان چه همبستگی اجتماعی در یک جامعه قوی باشد، اعضای آن جامعه احتمالا با ارزش ها و هنجارهای مشترک همنوا می شوند ولی جامعه ای که بستگی ها میان اعضای آن ضعیف است احتمال بیشتری می رود که مردم منحرف گردند.  .با توجه به این مقدمات به نظر میرسد جدایی مردم از کانون هدایتبخش امامت و عدم بهره گیری ارزش های الهی متجلی در وجود مقدس امام حسین(ع) نقش عمده ای در انحراف جامعه اسلامی از مسیر اصلی خویش داشت و لذا تغییر این نظام اخلاقی فاسد که از سوی امویان تبلیغ و تثبیت می شد، وجهه همت امام(ع) در نهضت حسین بود و بی جهت نبود که دستگاه اموی، که حیات خویش را در تثبیت نظام اخلاقی موجود می دید، در جلوگیری از این دگرگون سازی نهایت تلاش خود را مصروف سازد و تدابیری بیندیشد که امام(ع) نتواند به آسانی از این مرحله گذر کند.شیوه امام حسین(ع) در کنترل اجتماعی این بود که با تبلیغ ارزش های اسلامی، سیستم اجتماعی عصر خویش را نظام بخشد و روابط اجتماعی افراد جامعه را شکل دهد تا هنجارها و ارزش های اجتماعی اسلامی بدون احساس زور و بطور آزادانه از سوی جامعه پذیرفته شوند و به عبارت دیگر «درونی» گردند، اگر چه این کنترل با آموزش های دینی و بطور غیر رسمی انجام می شد. 

منبع