«سلام شب اخر وروز اخر بیاید باهم در انتخاب اینده کشور وسرنوشت خودمان واینده گانمان  شرکت

کنیم. اگر به خطا انتخاب کنیم ایندگان از ما گله خواهند کرد  چرا که ،حال انان را خراب

کرده ایم ساختن خرابی ها زمان زیادی میبرد پس درست انتخاب کنیم که

زمان صرفساختن باشد نه صرف بازسازی خرابی ها »

 

 

1. نظر المؤمن في وجه أخیه المؤمن للمودّة و المحبّة له عبادة.

 

نگاه کردن مؤمن در چهره دوست مؤمنش از روی محبت و دوستی عبادت است.

 

2. و حین سئل ما بال المتهجّدین باللیل من أحسن الناس وجهاً؟ فقال: لأنهم خلوا بالله

فکساهم الله من نوره.

 

هنگامی که سئوال شد از حضرت چرا شب زنده داران از خوش سیماترین مردم هستند؟

حضرت فرمودند: چرا که آنان با خدا خلوت کرده اند و خداوند آنان را با نور خود می پوشاند.

 

 

3. إیاک و مصاحبة القاطع لرحمه فإني وجدته ملعوناً في کتاب الله عزّوجل.

 

بر حذر باش از هم صحبت شدن با قاطع رحم پس به درستی که من او را در قرآن از لعنت

شدگان یافتم.

  

 

4. ابن آدم إنک لا تزال بخیر ما کان لک واعظاً من نفسک و ما کانت المحاسبة من همّک…


ابن آدم إنّک میت و مبعوث و موقوف بین یدي الله فأعد جواباً.

 

 

ای فرزند آدم به درستی که تو نمی توانی خیری را که برای تو است از خود زائل کنی

مادامی که سفارش کننده ای در خود داری و نمی توانی مشکلات خود را حساب کنی…

ای فرزند آدم همانا تو می میری و مبعوث می شوی و می ایستی در مقابل خداوند متعال

پس جوابی برای خود مهیا کن.

 

 

 

« ما را فراموش نکنید . »

نگاهشان کردم تا آخرین تپه محو شدند .

 ما مرده هایی بودیم که زنده شدیم . این را پیرمرد خارکنی گفت که ما رو پیدا کرد . دست از کار کشید

تا ما را به خانواده مان برساند تا به قول خودش با مژدگانی ای که می گیرد ، یک سور و سات حسابی

راه بیندازد . نمی توانستم از آن جا دل بکنیم . وقتی احمد قسمتی از شیار را که پاک شده بود ، با دست

عمیق کرد ، غم عالم به دلم ریخت . شاید این شیار خاصیتش را برای گمشدگان دشت حفظ کند . خم شدم

و به رسم خداحافظی شیار را بوسیدم و دانبال خارکن راه افتادیم . حالا که پیدا شده بودیم ، جای آنکه

خوشحال باشیم ، دلتنگ گم شده ای بودیم که بر آن تپه ای که از آن دور می شدیم ، محو شده بود .

 مادر آب انار را به سوی پدر دراز کرد که مدام به پشت دستش می زد و نچ نچ می کرد و آه می کشید .

مادر گفت : « بچه ام بس که آفتاب به مغزش خورده ، عقلش را از دست داده . »

بابا آب انار را گرفت و گفت : « بعید هم نیست . مگر سلیم نبود که در تیغ آفتاب عقلش را از دست داده

و چه حرف ها که نمی زد . » و آب انار را دم دهانم گرفت و گفت : « بخور پسرم گرما زده شده ای و

هذیان می گویی . »

حکیم از خواندن کتاب پوست بزرگش فارغ شد . کنج لب هایش را پایین کشیده بود و ابروانش را بالا

برده بوددست دراز کرد و پلک زیر چشم راستم را پایین کشید و گفت : « این حرف ها خاصیت سن

است . قبل از بلوغ ، همه شان دچار توهم و خیالبافی می شوند . می خواهند خودنمایی کنند .

خودشان را به بی عقلیمی زنند تا جلب ترحم کنند …گفتی در صحرا چه خوردید ؟

گفتم : « حنظل » و خواستم بگویم که از معجزۀ دست سرور چفدر شیرین و گوارا شده بود که

حکیم مهلت نداد و گفت : « دیگر بدتر ، نشنیده اید زهر حنظل چطور عقل را زایل می کند ؟ »

مادر به سر زد و نالید : « نادر برایت بمیرد که گرسنگی و تشنگی کشیدی. »

گفتم : « اتفاقا برعکس ، خاصیت حنظلی که سرور به خودمان داد ، نه گرسنگی کشیده ایم

و نه تشنگی. تازه خیلی هم … »

پدر حرفم را برید و گفت : « نمی خواهم این مزخرفات را بشنوم . » و رو به حکیم ادامه

داد : « رحم کنید . پسرم دارد از دست می رود »حکیم کیسۀ کوچکی را از جیب درآورد

و به پدر داد و گفت : « این دارو بد بوست و بد طعم ، اما خاصیتش حرف ندارد . هم

زهر حنظل را می بُرد و هم دیوانگی را از سرش می پراند . »

خواستم اعتراض کنم که من دیوانه نیستم و هرچه دیدم و گفتم راست است ، اما ترسیدم

برای پرحرفی ام دارویی دیگر اضافه کند.

با رفتن حکیم ، پدر بر خلاف تصورم با خشونتی عجیب که در چشمان و لحن صدایش موج

می زد ، به رویم خم شد و گفت : « ترجیح می دادم بمیری تا آن که بگویند دیوانه شده ای .

پس دست از این مسخره بازی ها بردار و دیگر مزخرف نگو . »

خواستم اعتراض کنم ، اما پدر دست دست بالا آورد و گفت : « حرف نزن . اگر هم بر فرض

محال آن چه گفتی درست باشد ، نمی خواهم کلمه ای در موردش با کسی حرف بزنی . نمی

خواهم فکر کنند که از مذهب خارج شده ای . خدا شاهد است اگر باز هم حرف آن سرور را

بزنی ، در همان صحرا به چهار میخ میکشم تا در تیغ آفتاب بریان شوی . اگر یک بار دیگر

با این اجمد سلام و علیک کنی،قلم پایت را می شکنم . فهمیدی!»

چنان فریادی توی صورتم کشید و نفسش چنان داغ و آتشین بود که بی اختیار سر به تسلیم تکان

دادم و به مادر نگاه کردم بلکه میانجی شود اما اخم و خشونت چشم های او دست کمی  از چشم

های پدر نداشت .

مگر می توانستم احمد را نبینم و از حال و روزش با خبر نشوم !؟ بخصوص پچ پچ همسایه ها

کلافه ام میکرد. که احمد و محمود مجنون شده اند و احمد کارش زار است . آنقدر گفتند که خودم

هم به شک افتادم . نکند واقعاً دچار توهم شده ام و آن هم تأثیر آفتاب است ؟

کلید راز پیش احمد بود و من از یک روز غیبت پدرم استفاده کردم و به دیدار احمد رفتم

بر خلاف تصورم احمد نه غمگین بود و نه رنجور . هیچ وقت او را این طور سرحال ندیده بودم .

با اشتیاقی صد چندان مرا در آغوش گرفت و بوسید و گفت : « خیلی اذیتت کرده اند ؟ »

گفتم : « بلایی به سرم آورده اند که سر گرگ بیابان نمی آوردد . جرأت ندارم از خانه بیرون بیایم.

تا می آیم آنقدر مجنون مجنون می شنوم که ترجیح می دهم زود به خانه برگردم . از آن طرف پدرم

مجبورم کرده یک کلمه از انچه اتفاق افتاده ، با کسی صحبت نکنم و به خصوص دیگر تورا نبینم .

راستش خودم هم به شک افتاده ام احمد ! نکند هرچه دیده ایم خیالات بوده ؟ آفتاب کم به

مغزمان نخورد … »

احمد بازویم را گرفت و گفت : « اینجا نمی شود صحبت کرد ، بیا برویم به طرف نخلستان … »

به سوی نخلستان را افتادیم . خوشه های خرما در رنگ های نارنجی و سرخ و سیاه از نخل ها

آویزان بودند

روی پشته ای نشستیم و به درختی تکیه دادیم . احمد ساکت بود . نمی دانم به چه فکر می کرد ا

ما تبسمی بر لب داشت .پرسیدم : « حکیم به سراغ تو هم آمد ؟ »

سر تکان داد . خندید و گفت : « عجب حکیمی ! به زور آمده بود جوشانده به خوردم بدهد .

می گفت اگر تو محمود بوده ای و حنظل خورده ای تا مجنون نشده ای باید درمانت کنم . اما

پدرم جوابش کرد . گفت : « نمی دانم پسرم چه دیده و چه شنیده ، اما مطمئنم هیچ وقت

حالش به این خوبی و خوشی نبوده است . »

گفتم : « مگر تو ماجرا را برایش نگفته ای ؟»

جواب داد : « مگر می شود نگویم ؟ البته پدرش سفارش کرد آن را برای دیگران سفارش

نکنم . می گوید خطرناک است و کار دستم می دهد . اما نمی دانی خودش چه حالی شد .

فوری کتاب هایش را آورد و تا شب به آن ها ور رفت . آخر سر با ذوق و شوق گفت که

هویت سرور را پیدا نکرده است . »

سرم داغ شد . به زحمت آب دهنم را فرو دادم و گفتم : « مرا بگو آمده بودم مطمئن شوم

آن چه دیده ایم خیالات بوده ، آن وقت تو مژده سرور را می دهی؟ »

خوشۀ کوچک خرمایی جلوی پایمان به زمین افتاد . احمد در حالی که خم می شد آن را

بردارد گفت : « پس معلوم است خیلی اذیتت کرده اند وگرنه آن ماجرا طوری نبود که به

این زودی در آن شک کنی یا فراموشش کنی . بیاد بیاور صورت زیبای سرور و بوی

خوشش را . راستی می توانی آن بوی خوش را به این زودی فراموش کنی . »

خرمایی را که به سویم دراز شده بود گرفتم و به دهان گذاشتم . شیرین بود و مرا یاد

حنظلی انداخت که در آن بیابان مرا سیر و سیراب کرد و انگار مشام من از آن بوی

خوش پر شد که اشکم درآمد . گفتم : « مگر می توانم فراموشش کنم ؟ بگو که پدرت

چه چیزی دربارۀ او پیدا کرده ؟ »

احمد خوشۀ خرما را کف دستم گذاشت . صورتش یرافروخته بود و چشمانش می درخشید .

با هیجان گفت : « پدرم همان را گفت که سرور گفته بود . که نشانه هایش به امام غایب

شیعیان فرزند ابی الحسن عسگری می ماند . چندین نام دارد محمد ، عبدالله و مهدی .

یادت می آید که گفت فرزند حسن بن علی است ؟ معجزاتش را به یاد آور . پدرم گفت

او نه اسیر مکان است نه اسیر زمان ، آن طور ک ماییم . »

گفتم : « اما ، ما که شیعه نیستیم . پس چرا به دادمان رسید ؟ »

با اشتیاق زیاد از جا پرید . دست هایش را ه هم زد و گفت : « پدرم می گوید او ولی ِ

خدا بر زمین است که به داد هر نیازمندی از هر دین و ایمانی می رسد . نمی دانی چه

حال و روزی دارم . از شوق و دلتنگی پرپر می زنم . دلم می خواهد از اینجا بروم .

خودم را گم کنم و صدایش بزنم و آنقدر گریه کنم ، آن قدر استغاثه کنم که به کمکم بیاید

و آن وقت دیگر دست از دامنش بر ندارم . شده پشت سرش تا آن سر دنیا می روم و

دیگر هرگز یک لحظه هم از او جدا نمی شوم . مثل همان مرد سپید پوش ، دیدی با چه

شیفتگی به امام نگاه می کرد . همین روزها راه می افتم و می روم . پدرم هم به وجود

سرور ایمان آورده . می گوید می دانم که بالاخره تاب نمی آوری و به دنبال او

می روی . »

شوقش بیشتر در دل من ترس می انداخت تا علاقه و همدلی ام را بر انگیزد . گفتم :

« واقعا می خوای بروی ؟ خانواده ات چه می شود.اگر گم و گور شوی و بلایی به

سرت بیاید و سرور هم به کمکت نیاید چه؟ چه کار می کنی ؟ »

به یاد پدرم و خشونت نگاهش افتادم . احمد با لبخندی عجیب به من خیره شد . در نگاهش

ترحم بود و بس . جلو آمد و دست روی شانه ام گذاشت و گفت : « باز هم حرف سرور

درست درآمد . احمد زودتر و مجحمود دیرتر . نه محمود جان ، من شک ندارم و

مطمئنم اگر او را از ته دل بخوانم ، اجابت می کند . »

و ناگهان من را در آغوش گرفت و به سینه فشرد و گفت : « دلم برایت تنگ می شود .

تو تنها کسی در این دنیا هستی که من رازی مشترک با او دارم ، برای همین برایم از

همه عزیزتری ، خدا حفظت کند . »

دلم می خواست با او بروم و مثل او امام را صدا بزنم ، اما بوی دهان پدر ، بوی بد دهان

پدر که مرا از گفتن آنچه دیده بودم،باز می داشت ، باعث شد که از رفتن با احمد منصرف

شوم.از فکر اینکه احمد می رود و ممکن است دیگر او را نبینم ، دلم به درد آمد . نمی دانم

چرا مطمئن بودم احمد که برود ، یقین من از دیدن سرور به خیال بدل می شود ، همان

چیزی که پدر و مادر به آن نسبت می دادند.

 

 

کتاب انکه دیر تر امد …….

آیت‌الله محمدتقی مصباح‌یزدی با اشاره به آیات و روایات اظهار کرد:

برخی اوقات لحظاتی در عمر انساناتفاق می‌افتد که ارزش آنها با

یکسال برابری می‌کند.وی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در شب

قدرارزشی وجود دارد که ارزش عبادت در آن بیش از 80سال

استو قابلمقایسه با اعداد و ارقام نیست.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به سخنی از پیامبر اکرم(ص) گفت: برخی

اوقات نسیم‌هایی به زندگی شما می‌وزد که اگر خودتان را در معرض آن نسیم‌ها قرار دهید از آنها استفاده

می‌کنید.وی عنوان داشت: ایام انتخابات یکی از لحظاتی است که نسیم‌هایی برای ما می‌وزد و اگر به

درستیقدرآن را بدانیم مانند عبادت شب قدر است و اگر کوتاهی کنیم در روز قیامت آنچنان حسرت

می‌خوریم کهحسرت آن از 80 سال گناه بالاتر است.

 مصباح‌یزدی عنوان داشت: انداختن یک رأی اشتباه در صندوق که به ضرر اسلام و نظام اسلامی تمام

می‌شود گناهش سخت‌ است همانطوری که گناه عالم از جاهل بدتر و سخت‌تر بوده و عذاب آن 70

برابر افرادمعمولی است. وی تأکید کرد: باید موقعیت‌ها را غنیمت بشماریم و هواسمان باشد که قلب

حضرت ولیعصر(عج) خوشحالشود و هیچ بعید ندانید که یک لحظه عبادت شما از صدها سال

عبادت دیگرافضل باشد.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به فعالیت‌های فردی که مسئولیت کشور

را بهعهده می‌گیرد گفت: اگر این فرد خدماتی انجام دهد، از گناهان و فسادها جلوگیری کند، خدماتی

به مستضعفانارائه دهد کسانی که به وی رأی داده‌‌اند در ثواب‌های وی شریک هستند.

 وی خاطرنشان کرد: برخی اوقات ممکن است رئیس دولت یک قانون را پیشنهاد کند که سنت حسنه

است ولیمیلیون‌ها انسان از آن استفاده می‌کنند بنابراین هر استفاده پاداشی برای شما و رئیس دولت

در بردارد. مصباح‌یزدی عنوان داشت: اگر فردی آمد که ارزش‌های اسلامی را به فراموشی سپرد

و به آنها بهاییداده نشدو تنها شکم را غنیمت دانست این نقطه مقابل است که از فرصت‌ها سوء استفاده

شده و سببمی‌شود برای نسلآینده ارزش‌ها کمرنگ و فراموش شود.

 وی ادامه داد: چه بسا نسل چهارمی به وجود آید که ارزش‌های اسلامی در بین آنها فراموش شده باشد

و نمی‌دانندانقلاب بر پایه چه اصولی شکل گرفته است.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به سخنی از برخی افراد مبنی بر اینکه

با آمریکادشمنی نداریم و با هم آشتی می‌کنیم گفت: امام خمینی(ره) با خون دل مرگ بر آمریکا را در بین

مردم جا انداختو امروز پس از 40 سال می‌فهمیم هر گونه فساد در هر گوشه دنیا زیر سر آمریکاست.

 وی خاطرنشان کرد: حتی یکی از روسای جمهورهای قبلی گفته بود که از شعار مرگ خوشم نمی‌آید

این مباحثنشان‌دهنده علاقه به دنیا، راحتی و خوش‌گذرانی است و می‌خواهند آرام باشد و بخورند و

بچرند. مصباح‌یزدی یادآور شد: بنیانگذار جمهوری اسلامی به طور دائم از اسلام صحبت می‌کردند

و می‌فرمودندآمریکااز اسلام سیلی خورده است.

 وی تصریح کرد: اسلام چیزی است که انسان را با خدا مربوط می‌کند و اگر این اصل را فراموش کنیم

ودم ازگرانی، تورم، اصالت زندگی و زنده باد زندگی بزنیم لحظه‌ای است که می‌بازیم و فرقی نمی‌کند

حتیاگر ما یا بندهاین حرف را بزنم با تیشه ریشه انقلاب را خرد می‌کنیم.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: این لحظه‌ای است که انسان همه چیز خود

راناآگاهانه و برخی اوقات آگاهانه می‌بازد و آخرت خود را از دست می‌دهد.

 آیت‌الله مصباح ‌یزدی اظهار کرد: فسادهای عراق زیر سر آمریکاست و شیطنت آنها طوری است که به

نوکرانخود در کشورهای عربی دستور می‌دهند به نام اسلام و تکفیر قتل را واجب می‌کنند و روزانه

ده‌ها نفرشیعه رامی‌کشند زیرا آمریکا می‌خواهد اسرائیل از مصونیت برخوردار باشد.

 وی با اشاره به سخنی از مقام معظم رهبری گفت: ایشان فرمودند «من دیپلمات نیستم بلکه انقلابی هستم»

بنابراینکسانی که افتخار می‌کنند دیپلماسی قوی دارند و ممکن است با آمریکا توافق کنند و تحریم‌ها را

بردارندباید ایننکته را مورد توجه قرار دهند.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) خاطرنشان کرد: تلویزیون صحنه‌هایی از اروپا و

آمریکارا نشان می‌دهد که در آنها تظاهرات علیه سرمایه‌داری راه افتاده بنابراین این تصاویر نشان می‌

دهد کهسردمداراناین کشورها خود را نمی‌توانند اداره کنند ما چگونه زیر سلطه این کشورها قرار

گیریم.وی خاطرنشان کرد: افرادی که این سخن را بیان می‌کنند که کدخدا را ببینیم تا کار ما راه افتد

چه قدرنادانهستند زمانی که انسان خدا را فراموش کند این طور می‌شود.

 آیت الله مصباح‌یزدی با اشاره به هشت سال دفاع مقدس گفت: در جنگی که دنیا علیه ما راه انداخت

با دستخالی و با اتکا به خدا پیروز شدیم و به سطوح غرب و شرق تکیه نداشتیم.

 وی یادآور شد: انگار این موارد به تدریج در حال فراموش شدن است مگر خدای جبهه با خدای

اقتصاد،سیاست، حوزه و دانشگاه متفاوت است.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: باید این باور را داشته باشیم که یک

خدا بیشترنداریم و خدای جبهه با خدای بازار و کارخانه یکی است و اگر مشکلی داشته باشیم او می‌

تواند مشکل ما راحل کند.

 آیت الله مصباح‌یزدی یادآور شد: هشت سال دفاع مقدس ما را طوری تربیت و تقویت کرد که به خدا

تکیه کنیماز تحریم‌ها ضرری نکردیم زیرا این تحریم‌ها سبب پیشرفت علمی و تکنولوژی شد و اگر این

تحریم‌ها نبود تااین اندازه پیشرفت نمی‌کردیم.

 وی با بیان اینکه ملت ما این طور انقلاب را حفظ کردند و اخم به رویشان نیاوردند گفت: اکنون مردم

محرومبا همه سختی‌ها می‌سازند و این غرغرها برای پولدارهاست.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) عنوان داشت: اگر دولتمردان، سیاست‌مداران

خواص ونخبگان کشور ارزش‌ها را فراموش کنند سیر نزولی را طی می‌کنیم بنابراین ارزش کار

شما به این است کهدر چه جبهه‌ای قرار دارید.

 وی ادامه داد: باید دید اسلام و ارزش‌های اسلامی را تقویت می‌کنید یا پولدارها، سرمایه‌دارها و

کسانی کهاندوخته‌های فراوانی در بانک‌ها دارند و اختلاس کرده‌اند را تقویت می‌کنید.

 آیت‌الله مصباح‌یزدی تصریح کرد: از تفکر برخی افراد این طور استنباط می‌شود که اگر در برابر

آمریکادست بلند کنیم اعتدال داریم و اگر این کار را نکنیم تندرو هستیم.

 وی با بیان اینکه اسلام تنها به نماز خواندن نیست زیرا در کاخ شاه نیز نماز اقامه می‌شد گفت: رواج

رباخواریبا نرخ 30 درصد با اسلام سازگار نیست و فقر و گرانی به دلیل سرمایه‌گذارانی است که از

پول ملت سرمایه‌هارا می‌اندوزند و ربا می‌گیرند.

 رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) خاطرنشان کرد: قصد سیاه‌نمایی ندارم ولی منحنی

ارزش‌هایاسلامی در معرض نزول است و باید مردی پیدا شود که مسیر این منحنی را صعودی کند.

 وی عنوان داشت: توقع این مسئله که مشکلات یک یا دو روزه حل شود خام و جاهلانه است بلکه مهم

است کهمنحنی ارزش‌های اسلامی صعودی باشد و یک قدم به جلوتر برویم نه اینکه یک قدم به عقب‌تر

رویم به مذاکره باآمریکا تن دهیم.

آیت الله مصباح‌یزدی ابراز امیدواری کرد که فردی با رأی مردم انتخاب شود که دغدغه وی ارزش‌های

اسلامی باشد.

1. زمامدار اسلامى از مشورت با افراد بخيل و ترسو و طمعكار بايستى جداً خوددارى كند؛ چرا كه بخل

و ترس و حرص از سوءظن به خدا سرچشمه مى‏گيرد؛

2. هرگز نبايد انسان‏هاى نيكوكار و بدكار در نزد زمامدار يكسان باشند؛ زيرا كه اين عمل موجب مى‏شود

نيكوكار در كار نيك خود بى‏رغبت، و بدكار در كار بد خود تشويق شود؛

3. هيچ زمامدار اسلامى نبايد سنت‏هاى معقولى را كه موجب هماهنگى مردم جامعه مى‏باشد و صاحب‏

نظرانبا صلاحيت جامعه اسلامى نيز به آنها عمل مى‏كنند، بشكند. همچنين زمامدار، هرگز نبايد سنتى

را كه سنت‏هاى خوب مردم را از بين مى‏برد، مقرر سازد؛

4. از جمله وظايفى دايمى زمامدار اسلامى نظارت كامل بر عملكرد ارگان‏هاى مختلف و كارگزاران

است؛مانند نظارت بر عملكرد قوه قضاييه و قوه مجريه كه شامل همه قواى اجرايى، نظامى و انتظامى

كشور است؛

5. زمامدار موظف است استيضاح از خود را قانونى بداند و به پاسخ‏گويى در مقابل خطاى خود حاضر

شود.زمامدار اسلامى بايد هر گونه اتهام به ظلم را كه از طرف مردم به او داده مى‏شود؛ برطرف سازد.

اگر مردمجامعه درباره زمامدار گمان ظلم و تعدى نمودند، عذر خود را درباره موضوع يا رفتارى كه

موجب بدگمانىمردم شده است، آشكار كند و گمان‏هاى ناشايسته مردم را از خود منتفى كند؛

6. زمامدار نبايد در امور، شتابزده يا سست عمل نمايد؛ حضرت مى‏فرمايد: «از شتابزدگى در امور پيش

ازآن كه موقعش رسيده باشد، بپرهيز! و از سستى و كاهلى در انجام امرى كه موقعش رسيده است،

دورى كن!»؛

7. زمامدار نبايد موقعى كه ابهام و تاريكى در امرى وجود داشته باشد، به جاى كشف حقيقت و پذيرش

آن،به لجاجت بپردازد؛ چرا كه پديده لجاجت بدون هيچ گونه ترديدى از عوارض بيمارى مهلك خود

خواهى است.از اين روى زمامدار بايد از لجاجت در پذيرش حقايق دورى جويد و هر زمانى كه

حقيقت آشكار شد، درپذيرش و اقدام مطابق آن، سستى نكند؛

8. زمامدار نبايد در امورى كه مردم همه در آن مساوى‏اند، خود را بر ديگران مقدم بدارد. حضرت

مى‏فرمايد: «اى مالك! گمان مبر كه براى تو در نزد خداوند امتيازى است كه با آن مى‏توانى خود را

در حق حيات، حق كرامت، حق آزادى و ديگر حقوق، برتر از ديگران تلقى كنى و حقوق مردم را

در امور معاش و حيثيت و شرف انسانى پايمال كنى؛ بلكه امتياز تو در نزد خداوند ناشى از وظايفى

است كه بايد براى مردم انجام دهى»؛

9. زمامدار هرگز نبايد در امورى كه مسؤوليتش بر عهده اوست و چشمان مردم آنها را مى‏بيند، خود

را به غفلت و نفهمى بزند؛ شخصيت هر شخص، در گرو انجام وظيفه‏اى است كه بر عهده گرفته است.

 از اين روى زمامدار و هر مقام مسؤول ديگر نبايد با نفهمى و غفلت نمايى از وظايف خود طفره رود؛

چرا كه طفره رفتن از وظايف علاوه بر اين كه شديدترين اهانت و تحقير نسبت به شخصيت خويش و

زير پاگذاشتن كرامت آن است، براى ديگران نيز قابل تأويل و تفسير نيست؛ اين بود خلاصه توصيه‏

هاى مهم حضرت على(ع) به مالك‏اشتر كه در سه بخش اخلاقى، اجتماعى و سياسى تقسيم‏بندى و

ارايه شد.

نهج‏البلاغه، ترجمه محمد دشتى، نامه 53،

 

امشب خدا در عرش او را میهمان کرد

از او پذیرائی میان آسمان کرد

او را نشانِ شب نشینان فلک داد

خاصان درگه را دوباره شادمان کرد

در مصحف نورانی خود تا به محشر

نام همیشه سبز او را جاودان کرد

گل های دیگر گر به رنگ یاس بودند

در لاله زار عشق او را ارغوان کرد

با خلقت نور حسین آل طاها

امشب که عشق و معرفت را ترجمان کرد

دیدم جهان پُر از فروغ زیب وزین است

 هستی پُراز عطر دل انگیز حسین است

 

این دشت ندیده است بهارانی از این دست

بر سینه خود نم نم بارانی از این دست

از کوه بپرسید چه آمد به سر ماه

در ساحل امواج خروشانی از این دست

بر پهنه این خاک عطشناک وزیده است

ناگفته نماند که چه طوفانی از این دست

با تیر تو را بدرقه کردند که باشد

بر سفره چشمان تو مهمانی از این دست

بین الحرمینی شد و در عرش درخشید

هر جا که کشیدند خیابانی از این دست

تاریخ نگاران همه گشتند و ندیدند

بر صفحه تاریخ شهیدانی از این دست

از موی پریشان تو الهام گرفتیم

یک عمر در اشعار پریشانی از این دست

وقتی که سلاطین جهان تشنه اینند

تا دست بگیرند به دامانی از این دست

ما بین دو دست تو چرا فاصله افتاد

این قصه چرا داشته پایانی از این دست

 

 

 

شاعر : احمد علوی

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

امشب زمين و آسمان گرديده پر شور و شعف

امشب تمام عرشيان بهر زيارت بسته صف

امشب که عيدي ميدهد بر عاشقان شاه نجف

امشب تو هم مستي کن و دل را بري کن از اسف

زيرا به دنيا آمده مظهر عزت و شرف

 

 

بوي گلهاي بهشتي ز فضا مي آيد

عطر فردوس هم آغوش صبا مي آيد

نوگل مصطفوي، زينت باغ علوي

مظهر پنج تن آل عبا مي آيد

 

 

 

دو ماه از دو افق در دو شب تجلّي کرد

يکي شهنشه دوران، يکي امير سپاهش

دو گوهر از دو صدف از دو بحر گشت نمايان

يکي چراغ هدايت، يکي معين و گواهش

يکي حسين و يکي ناصر حسين، ابوالفضل 

که جان خويش به کربلا بداد به راهش

 

 

 گلزار نبي (ص) و بوستان حيدر و زهرا(ع)

گلي بشگفت با بوي خوش و با چهره ي زيبا

شنيدستي که با يک گل نمي گردد بهار؟ اما

گلستان گشته از اين گل، همه دنيا و ما فيها

 ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام تهنيت باد.

 

 

تو تابستون امسال با اون گرمای خفه کننده اش توی اتوبوس نشسته بودم.یه دختر کوچولوی ۸-۹ ساله

هم بهخاطر نبود جا دور از مامانش نشسته بود رو صندلی ته اتوبوس.دختر کوچولو روسری اش

رو خیلیزیبا با رعایت حجاب همراه چادر عربی سرش کرده بود.

خانوم بدحجابی که پیش دختر کوچولو نشسته بود و خودشو باد میزد با افسوس گفت:

(توی این گرما اینا چیه پوشیدی؟از دست اجبار این مامان باباهای خشک مقدس…تو گرمت نمیشه بچه؟)

 همون لحظه اتوبوس ایستاد و باید پیاده میشدیم.

دختر کوچولو گره ی روسری اش رو سفت تر کرد و محکم و با اقتدار گفت:

(چرا گرممه… ولی آتیش جهنم از تابستون امسال خیلی خیلی گرم تره…)

دختر کوچولو پیاده شد و اون خانم بدحجاب سخت به فکرفرو رفت…….

برترین دعا و خواهش در ماه شعبان

از امام صادق علیه‌السلام سوال شد برترین دعاها در ماه شعبان کدام دعاست؟ حضرت فرمودند: طلب

بخشش و غفران الهی برترین دعای این ماه است. بعد فرمودند هر کس در این ماه روزانه هفتاد بار

استغفار کند مانند کسی است که در ماه دیگری هفتاد هزار بار استغفار کرده است. راوی این روایت

می‌گوید پرسیدم چگونه استغفار کنم؟ حضرت فرمود: بگو أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ.

(فضائل‏الأشهرالثلاثة ص56 ح34)

 

ذکری با پاداش هزار ساله

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس در ماه شعبان هزار بار بگوید لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا

إِیَّاهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ خداوند متعال پاداش هزار سال عبادت را برای او منظور

می‌گرداند.

(إقبال‏الأعمال، ص 685)

 

 

۴۰٫ حجت درونی

 

بعضى‌ها هستند که خیلى وسوسه مى‌کنند – آیا این، آیا آن؟ آیا این، آیا آن؟ – آخرش هم یا مجبور مى‌شوند

به طاق جفت و استخاره متوسل شوند و یا اصلاً از خیر رأى دادن مى‌گذرند. نه، انسان فکر مى‌کند؛ به

کسى مى‌رسد و مى‌گوید: خدایا! نتیجه‌ى تحقیقات من این است. من طبق حجت درونى خودم – که عقل و

تفکر است- و بر اساس مشورتى که با دیگران داشته‌ام، رأى مى‌دهم. خداى متعال قبول مى‌کند؛ ولو این

تشخیص، درست نباشد. بنابراین نباید وسوسه کرد. معیارها، معیارهاى روشنى است. جوسازى و تبلیغات

دروغین و براق و رنگین نباید انسان را از شناخت حقیقت دور بدارد.

 

 

بیانات در دیدار دانشجویان بسیجى ۵/۳/۱۳۸۴